Read on Twitter
เพื่อนสนิทหวีดผู้หมวดเคะแต่เราเหมาสอง 555 ตอนแรกว่าจะแต่งสองโพเลยแต่แบบขอเลี้ยวมาแต่งแนวใส ๆ ไม่ระบุตน.ดีกว่า ส่วนเรทๆแต่งอ่านเองไม่กล้าแชร์ออกสื่อ555
ชื่อ//แปะไว้อีกตามเคย เรท PG ใสๆ(คิดว่านะ) แต่งสด(อะเกน)
Pairing : #Hankcon หรือจะ #Conhank ตามสบายเลยจ้า 😘
ชื่อ//แปะไว้อีกตามเคย เรท PG ใสๆ(คิดว่านะ) แต่งสด(อะเกน)
Pairing : #Hankcon หรือจะ #Conhank ตามสบายเลยจ้า 😘
ระหว่างหมากับแมวแฮงค์รักหมามากกว่า ต้องไม่ใช่หมากระเป๋าน่ารักกุ๊กกิ๊กที่พวกคุณหญิงหิ้วไปเป็นของประดับ แต่เป็นเพื่อนสี่ขารู้ใจตัวใหญ่ ซึ่งพระเจ้า เขามีถึงสองตัว!
หลังจากการจราจลที่ถูกก่อขึ้นโดยแอนดรอยด์สงบลง รวมถึงท่านประธานาธิบดีประกาศให้แอนดรอยด์เป็นอีกหนึ่งเผ่าพันธุ์ที่ทรงภูมิ
หลังจากการจราจลที่ถูกก่อขึ้นโดยแอนดรอยด์สงบลง รวมถึงท่านประธานาธิบดีประกาศให้แอนดรอยด์เป็นอีกหนึ่งเผ่าพันธุ์ที่ทรงภูมิ
คดีเกี่ยวกับเหล่าดีเวียนก็ลดลงไปมาก
แฮงค์พึ่งกลับมาจากบาร์ประจำของเขา สิ่งแรกที่เห็นหลังจากเปิดไฟในห้องนั่งเล่นคือผู้อยู่อาศัยชั่วคราว เจ้าแอนดรอยด์เสียงประหลาดกำลังนอนกอดสุนัขพันธุ์เซนต์เบอร์นาร์ดอยู่บนพื้น
"คอนเนอร์ไปนอนทำบ้าอะไรตรงนั้นฮะ!"
แฮงค์พึ่งกลับมาจากบาร์ประจำของเขา สิ่งแรกที่เห็นหลังจากเปิดไฟในห้องนั่งเล่นคือผู้อยู่อาศัยชั่วคราว เจ้าแอนดรอยด์เสียงประหลาดกำลังนอนกอดสุนัขพันธุ์เซนต์เบอร์นาร์ดอยู่บนพื้น
"คอนเนอร์ไปนอนทำบ้าอะไรตรงนั้นฮะ!"
ไฟของวงLEDกะพริบถี่ "ยินดีต้อนรับกลับครับผู้หมวด ตอนนี้เวลา 2:45 A.M. ดีที่คุณกลับมาก่อน 3:00 A.M. ไม่งั้นผมคงต้องไปแบกคุณกลับเหมือนเมื่อสองวันก่อน"เขาเอ่ยทักทายผู้หมวดคู่หูนักสืบพลางโยกใบหน้าหลบลิ้นสากของซูโม่
"ช่างฉันเหอะน่า" แฮงค์กรอกตา
"ช่างฉันเหอะน่า" แฮงค์กรอกตา
"แล้วก็ฉันบอกแล้วไงว่าถ้าจะนอนให้ไปนอนบนโซฟา"
"เรียนตามตรง ตอนแรกผมก็นั่งพักในโหมดประหยัดพลังงานอยู่บนโซฟา แต่ซูโม่งับชายเสื้อ ลากผมลงไปแล้วนอนทับ"
"อดีตนักล่าดีเวียนไม่มีปัญญาจัดการกับหมาแค่ตัวเดียว เฮอะ!"
คอนเนอร์แอบเบะปากลงด้วยอารมณ์ที่เริ่มขุ่นมัว
"เรียนตามตรง ตอนแรกผมก็นั่งพักในโหมดประหยัดพลังงานอยู่บนโซฟา แต่ซูโม่งับชายเสื้อ ลากผมลงไปแล้วนอนทับ"
"อดีตนักล่าดีเวียนไม่มีปัญญาจัดการกับหมาแค่ตัวเดียว เฮอะ!"
คอนเนอร์แอบเบะปากลงด้วยอารมณ์ที่เริ่มขุ่นมัว
ผู้หมวดเวลาเมาพูดจาไม่น่ารักเสมอ อันที่จริงความปากจัดของแฮงค์ไม่ว่าจะเมาหรือไม่เมาก็ไม่ต่างกันเท่าไหร่ คอนเนอร์ควรจะชิน เหมือนเมื่อตอนสมัยแรกๆที่พวกเขาพึ่งเริ่มทำงานด้วยกัน
หากเป็นเมื่อก่อนเขาคงก้มหน้าไม่โต้เถียง แต่ตอนนี้คอนเนอร์ไม่ใช่แอนดรอยด์นักสอบสวนที่มุ่งมั่นทำแต่ภารกิจ
หากเป็นเมื่อก่อนเขาคงก้มหน้าไม่โต้เถียง แต่ตอนนี้คอนเนอร์ไม่ใช่แอนดรอยด์นักสอบสวนที่มุ่งมั่นทำแต่ภารกิจ
ตอนนี้เขาคือคอนเนอร์ที่มีอารมณ์ความรู้สึก มีอัตลักษณ์เป็นของตัวเอง
"ถ้าผู้หมวดอุ้มซูโม่ได้ผมจะยอมรับว่าตัวเองไม่มีปัญญาตามที่ผู้หมวดว่าไว้นะครับ" เขาเถียงหลับ ปรายสายตามองไปรอบๆทำเมินท่าทีฟึดฟัดไม่ชอบใจของแฮงค์ที่หงุดหงิดเวลามีคนมาเถียง
"ถ้าผู้หมวดอุ้มซูโม่ได้ผมจะยอมรับว่าตัวเองไม่มีปัญญาตามที่ผู้หมวดว่าไว้นะครับ" เขาเถียงหลับ ปรายสายตามองไปรอบๆทำเมินท่าทีฟึดฟัดไม่ชอบใจของแฮงค์ที่หงุดหงิดเวลามีคนมาเถียง
แฮงค์ได้แต่เงียบกริบ ถ้าซูโม่เป็นปอมเมอเรเนียนเขาจะโยนโชว์ให้ดูเลย แต่ซูโม่มันพันธุ์เซนต์เบอร์นาร์ดโว๊ย!
คอนเนอร์ยักคิ้วกวนผู้หมวดที่ถลึงตาใส่ แฮงค์ทำท่าจะเดินหนีแต่ซูโม่เจ้าเพื่อนยากสี่ขาก็เดินมาอ้อนเสียก่อน เขาลูบขนปุยของซูโม่ แฮงค์สัมผัสได้ถึงสายตาที่กำลังจ้องมองมาที่เขา
คอนเนอร์ยักคิ้วกวนผู้หมวดที่ถลึงตาใส่ แฮงค์ทำท่าจะเดินหนีแต่ซูโม่เจ้าเพื่อนยากสี่ขาก็เดินมาอ้อนเสียก่อน เขาลูบขนปุยของซูโม่ แฮงค์สัมผัสได้ถึงสายตาที่กำลังจ้องมองมาที่เขา
แล้วไหงแอนดรอยด์คู่หูนักสืบของเขาถึงทำตาละห้อยขนาดนั้น คอนเนอร์ที่ยังไม่ลุกจากพื้นช้อนสายตามองมือของแฮงค์ที่ลูบหัวซูโม่อยู่
ผู้หมวดแอนเดอร์สันถอนหายใจ ก่อนจะเอื้อมมือไปยีหัวของคอนเนอร์จนฟู
ถึงได้บอกไงว่าที่บ้านมีหมาอยู่สองตัว
แต่จะว่าไป เขาพึ่งนึกขึ้นได้
ผู้หมวดแอนเดอร์สันถอนหายใจ ก่อนจะเอื้อมมือไปยีหัวของคอนเนอร์จนฟู
ถึงได้บอกไงว่าที่บ้านมีหมาอยู่สองตัว
แต่จะว่าไป เขาพึ่งนึกขึ้นได้
ซูโม่มีนิสัยชอบปกป้องพวกลูกหมาหรือสุนัขพันธุ์อื่นที่ดูอ่อนแอกว่า มันชอบนอนขดเอาตัวมาบังไม่ให้คนอื่นเข้าใกล้ สมัยก่อนเพื่อนร่วมงานเคยฝากไซบีเรียนฮัสกี้ไว้กับเขาตัวหนึ่ง ตอนนั้นกลับบ้านมาสภาพก็ไม่ได้ต่างจากตอนนี้เลย เพียงแต่ว่าภาพของหุ่นที่มีรูปร่างเหมือนมนุษย์โดนสุขัขตัวใหญ่ทับแบน
มันดูอนาถายังไงก็ไม่รู้ แถมคอนเนอร์ยังติดนิสัยชอบให้เขาลูบหัวเวลากลับบ้าน ต้นเหตุหากจะกล่าวโทษก็ต้องโทษเขาเนี่ยแหละ ใครจะคิดว่าแค่แกล้งเล่นเฉยๆหุ่นที่พึ่งเป็นดีเวียนถึงคิดว่าเป็นการยอมรับไปได้วะนั่น คิดแล้วเครียด
แฮงค์มีความคิดอยากจะบอกคอนเนอร์เรื่องนี้อยู่หลายครั้ง แต่ว่าพอเห็นตาใสๆนั่นแล้วก็พูดไม่ออกทุกที ทุกวันนี้ที่ไปซัดเหล้าที่บาร์ไม่ได้คร่ำครวญถึงเรื่องลูกชาย แต่เขาเครียดกับหมาตัวใหญ่สองตัวที่บ้านต่างหาก!
คอนเนอร์ลอบยิ้มด้วยดวงตาเป็นประกาย แฮงค์ถึงจะปากร้ายไม่น่ารัก
คอนเนอร์ลอบยิ้มด้วยดวงตาเป็นประกาย แฮงค์ถึงจะปากร้ายไม่น่ารัก
แต่ลึกๆแล้วก็เป็นลุงขี้โวยวายใจดีคนหนึ่ง แค่ต้องมองผ่านท่าทีโมโหร้ายนั้นให้ออกเท่านั้นเอง
คอนเนอร์เดินไปจับเอวของผู้หมวดที่เกือบล้มหน้าทิ่มลงกับพื้น เขาจับแขนแฮงค์เอามาพาดบ่า ก่อนจะค่อยๆพาไปส่งที่ห้องนอน
"อย่ามาแตะน่าฉันเดินเองได้!"
คอนเนอร์เดินไปจับเอวของผู้หมวดที่เกือบล้มหน้าทิ่มลงกับพื้น เขาจับแขนแฮงค์เอามาพาดบ่า ก่อนจะค่อยๆพาไปส่งที่ห้องนอน
"อย่ามาแตะน่าฉันเดินเองได้!"
"พรุ่งนี้เราอาจมีคดีเข้ามา ผมไม่อยากไปสืบข้อมูลคนเดียวเพราะคู่หูเมาล้มหัวฟาดพื้นนะครับ"
แฮงค์ส่งเสียงคำรามไม่พอใจ แต่ก็ไม่ได้เอ่ยขัดอะไร สภาพในตอนนี้ทำเอานึกถึงตอนที่เขามาบ้านอีกฝ่ายครั้งแรก ตอนนั้นยังไม่ได้มีอารมณ์ความรู้สึกนึกคิดแบบมนุษย์เท่าไหร่
แฮงค์ส่งเสียงคำรามไม่พอใจ แต่ก็ไม่ได้เอ่ยขัดอะไร สภาพในตอนนี้ทำเอานึกถึงตอนที่เขามาบ้านอีกฝ่ายครั้งแรก ตอนนั้นยังไม่ได้มีอารมณ์ความรู้สึกนึกคิดแบบมนุษย์เท่าไหร่
เขาทำอีกฝ่ายไว้ซะแสบ โดยเฉพาะการฟาดฝ่ามือแบบไม่ออมแรงเพื่อปลุกให้ผู้หมวดไปทำภารกิจให้ได้ ดีนะที่ผู้หมวดแอนเดอร์สันไม่คิดบัญชีย้อนหลัง
คอนเนอร์จัดเนคไทให้เข้าที่หลังจากโยนผู้หมวดลงบนเตียง เขาจัดท่าให้อีกฝ่ายนอนสบายขึ้น ยืนลังเลอยู่ชั่วครู่ก่อนจะปีนตามไปนอนด้วย
คอนเนอร์จัดเนคไทให้เข้าที่หลังจากโยนผู้หมวดลงบนเตียง เขาจัดท่าให้อีกฝ่ายนอนสบายขึ้น ยืนลังเลอยู่ชั่วครู่ก่อนจะปีนตามไปนอนด้วย
ดีเวียนหลายคนเมื่อตื่นรู้ ส่วนใหญ่มักออกเดินทางเพื่อตามหาเป้าหมายของชีวิต แสวงหาความรักและครอบครัว อย่างคาร่าเองก็ส่งข่าวคราวจากแคนนาดามาบ้างเป็นบางครั้ง ส่วนมาร์คัสก็กำลังไปได้ดีกับนอร์ธ
คอนเนอร์เองตอนแรกเคว้งคว้างไร้ที่ไป แต่ผู้หมวดแอนเดอร์สันก็เชื้อเชิญให้เขามาเป็นสมาชิกคนที่3ของบ้าน แม้จะลงท้ายประโยคว่าแค่ชั่วคราวเท่านั้นนะ! แต่ก็สมกับเป็นผู้หมวดดี
แรกเจอเขาถูกมองว่าน่ารำคาญ เป็นเครื่องมือพลาสติกที่อีกฝ่ายไม่ต้องการ แต่ตอนนี้เขาคิดว่าคงจะเรียกว่า'ครอบครัว'
แรกเจอเขาถูกมองว่าน่ารำคาญ เป็นเครื่องมือพลาสติกที่อีกฝ่ายไม่ต้องการ แต่ตอนนี้เขาคิดว่าคงจะเรียกว่า'ครอบครัว'
ได้แล้วละมั้ง....
คอนเนอร์เหลือบสายตามองคู่หูนักสืบของตัวเองนอนอ้าปากกรนเสียงสนั่น เขาเขยิบตัวเข้าไปใกล้อีกฝ่ายอีกสักนิด คว้าชายเสื้อเอามาจับเอาไว้ก่อนจะค่อย ๆ ปิดเปลือกตาลง
"ขอบคุณนะแฮงค์ที่ชวนผมมาอยู่ด้วย"
คอนเนอร์เหลือบสายตามองคู่หูนักสืบของตัวเองนอนอ้าปากกรนเสียงสนั่น เขาเขยิบตัวเข้าไปใกล้อีกฝ่ายอีกสักนิด คว้าชายเสื้อเอามาจับเอาไว้ก่อนจะค่อย ๆ ปิดเปลือกตาลง
"ขอบคุณนะแฮงค์ที่ชวนผมมาอยู่ด้วย"
แถมหั้ยย
รุ่งเช้าแฮงค์ตื่นมาด้วยอาการเมาค้าง หัวหมุนราวกับพึ่งลงจากไวกิ้งมาหมาดๆ สัมผัสเปียกชื้นตวัดเลียบนใบหน้า
"ซูโม่มาอยู่นี่ได้ไงเนี่ย" ในนี้มันห้องนอนเขา แน่สิ ถึงจะมึน ๆ แต่ก็จำได้ว่าโดนคอนเนอร์แบกเข้ามาแหงแซะ
ขณะกำลังกวาดสายตาหาแอนดรอยด์ที่ชอบทำตัวเป็นหมา
รุ่งเช้าแฮงค์ตื่นมาด้วยอาการเมาค้าง หัวหมุนราวกับพึ่งลงจากไวกิ้งมาหมาดๆ สัมผัสเปียกชื้นตวัดเลียบนใบหน้า
"ซูโม่มาอยู่นี่ได้ไงเนี่ย" ในนี้มันห้องนอนเขา แน่สิ ถึงจะมึน ๆ แต่ก็จำได้ว่าโดนคอนเนอร์แบกเข้ามาแหงแซะ
ขณะกำลังกวาดสายตาหาแอนดรอยด์ที่ชอบทำตัวเป็นหมา
แรงกระตุกจากชายเสื้อก็ทำให้แฮงค์ก้มลงไปมอง แล้วก็พบกับคอนเนอร์ที่ถูกซูโม่ทับจนแบน
"แฮงค์ช่วยผมที..แฮงค์"
ผู้หมวดแอนเดอร์สันอ้าปากหาว ทำเมินเสียงเรียกลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัวไปทำงาน
"Good dog,Sumo"
"แฮงค์ช่วยผมที..แฮงค์"
ผู้หมวดแอนเดอร์สันอ้าปากหาว ทำเมินเสียงเรียกลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัวไปทำงาน
"Good dog,Sumo"
End---
สั้นกว่าสองฟิคแรกที่แต่ง เพราะขก.ยังไงละ 5555
แปะชื่อเรื่องตอนท้ายคือธรรมเนียมของเลาา 'I have 2 dog'
สั้นกว่าสองฟิคแรกที่แต่ง เพราะขก.ยังไงละ 5555
แปะชื่อเรื่องตอนท้ายคือธรรมเนียมของเลาา 'I have 2 dog'
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
