เรื้อข้าน้อยนัก ไม่เป็นไีร ว่ายก็ได้
แต่งครั้งแรกมันก็จะแปลกๆงุ้ย สนองนีทตัวเอง
หลังจาก ปฏิวัติผ่านมาได้ 1 ปีเหมือนเรื่องทุกอย่างจะเงียบลง แต่ทว่ายังมีอีกหลายคนที่มีความฝังใจอยู่ รวมทั้งตัวเขา แอนดรอยด์ที่ทำหน้าที่แคชเชียร์ตอนนี้ คือ คอนเนอร์ อดีต แอนดรอยด์สืบสวนรุ่นRK800 ใช่แล้ว...เขาทำงานพลาด ย้อนกลับไปเมื่อ1 ปีก่อน เขาถูกตามล่าโดยใครบ้างคน
ใครบางคนที่หน้าตาเหมือนเขา แต่กลับกันคนคนนั้นแข็งแกร่งกว่า ว่องไวกว่า ฉลาดกว่า และ..เหี้ยมกว่า ยอมรับว่าตอนนั้น ตนเองเป็นdeviantด้วยจึงทำให้เขาโดน2เด้งสภาพตอนนั้นคอนเนอร์สะบักสะบอม แต่โชคดีที่คาร่าได้มาช่วยไว้ และหลบซ่อนที่แคนนาดา สภาพจิตใจคอนเนอร์ตอนนี้ดีกว่าเมื่อก่อนค่อนข้างมาก
ตอนแรกคอนเนอร์อยากขอความช่วยเหลือจากแฮงค์แต่ทว่า ตัวตนของเขาถูกแทนที่ คนที่ลำบากก็คือคู่หูเขาจึงหนีโดยไม่บอกลาอะไรเลย..
"23 $ครับ"
ตอนนี้ชีวิตเขาก็ดี อาศัยกับครอบครัวคาร่า ปลอมตัวเป็นแอนดรอยด์ทั้วไป ตอนนี้มีสิทธิเสรี เขาก็สามารถทำงานได้ เป็นแบบนี้เรื่อยๆก็ดีสิ
"23 $ครับ"
ตอนนี้ชีวิตเขาก็ดี อาศัยกับครอบครัวคาร่า ปลอมตัวเป็นแอนดรอยด์ทั้วไป ตอนนี้มีสิทธิเสรี เขาก็สามารถทำงานได้ เป็นแบบนี้เรื่อยๆก็ดีสิ
ยังไงก็ตามเขาก็คือแอนดรอยด์สืบสวน มีบางคนมองมาที่เขาจากข้างนอกร้านค้า แม้คนจะเยอะ ตาสีน้ำตาลเบิกกว่า ปากเม้มเป็นเส้นตรง
"RK900...."
ดวงตาสีฟ้าของร่างสูง ภายในสายตามีอะไรบางอย่างจนทำให้ LEDข้างขมับของRK800เปลี่ยนเป็นสีเหลืองถี่ๆ ความทรงจำย้อนกลับมา เป็นฉากๆ คอนเนอร์กำมือแน่น
"RK900...."
ดวงตาสีฟ้าของร่างสูง ภายในสายตามีอะไรบางอย่างจนทำให้ LEDข้างขมับของRK800เปลี่ยนเป็นสีเหลืองถี่ๆ ความทรงจำย้อนกลับมา เป็นฉากๆ คอนเนอร์กำมือแน่น
"มะไม่....อึก!!"
"คุณไม่ควรดิ้นนะครับ"
"อะอย่า..ขอร้อง ไม่นะ!.."
.
.
"เฮือก!!! " ความทรงจำโถมเข้ามาLEDเปล่งแสงสีแดงถี่มากขึ้น เขาเริ่มหายใจหอบปรับอารมณ์ตนเองจนกลับมาเป็นสีฟ้าเช่นเดิม สายตามองไปนอกร้าน แต่"คนคนนั้น"ไม่อยู่แล้ว คนที่ทำให้เขากลายเป็นแบบนี้
"คุณไม่ควรดิ้นนะครับ"
"อะอย่า..ขอร้อง ไม่นะ!.."
.
.
"เฮือก!!! " ความทรงจำโถมเข้ามาLEDเปล่งแสงสีแดงถี่มากขึ้น เขาเริ่มหายใจหอบปรับอารมณ์ตนเองจนกลับมาเป็นสีฟ้าเช่นเดิม สายตามองไปนอกร้าน แต่"คนคนนั้น"ไม่อยู่แล้ว คนที่ทำให้เขากลายเป็นแบบนี้
คอนเนอร์พยายามปลอบใจตัวเอง อาจจะตาฝาด ตาเขากระพิบ2-3ที LEDเปลี่ยนเป็นสีเหลืองเนื่องจากได้รับ ข้อความจากคาร่า
"คอน ฉันกับลูเทอร์จะพาอลิสเที่ยวสวนสนุกที่ตอนเหนือของแคนนาดา คุณไปด้วยไหม.."
"ผมไม่ไปดีกว่า" เขารู้สึกเกรงใจ แค่อยู่ด้วย คาร่าก็ลำบากมากแล้ว
"คอน ฉันกับลูเทอร์จะพาอลิสเที่ยวสวนสนุกที่ตอนเหนือของแคนนาดา คุณไปด้วยไหม.."
"ผมไม่ไปดีกว่า" เขารู้สึกเกรงใจ แค่อยู่ด้วย คาร่าก็ลำบากมากแล้ว
พิมพ์คำตก โถถังแง้ แต่งไปปวดตับไป เนื้อเรื่องจะไปเร็วหน่อยๆ55 ขอโทษเราแต่งไม่เก่งแต่จะพยายามเด้อ
ว่ายท่ากรรเชียง
ว่ายท่ากรรเชียง
"ฉันจะกลับพรุ่งนี้คุณอยู่คนเดียวได้ใช่ไหม"
"ผมอยู่คนเดียวได้ ขอบคุณครับคาร่า"
ถึงจะพูดแบบนั้น แต่ในความคิดเขาตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิง ร่างสูงที่เห็นเมื่อกลางวัน
ที่นี่แคนนาดานะ!! เขาคงไม่มีเวลามาเดินเล่นเเถวนี้ การสืบสวนไม่ได้มีเวลาเหลือเฟือถึงขนาดมาเดินเล่นข้ามประเทศหรอก
"ผมอยู่คนเดียวได้ ขอบคุณครับคาร่า"
ถึงจะพูดแบบนั้น แต่ในความคิดเขาตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิง ร่างสูงที่เห็นเมื่อกลางวัน
ที่นี่แคนนาดานะ!! เขาคงไม่มีเวลามาเดินเล่นเเถวนี้ การสืบสวนไม่ได้มีเวลาเหลือเฟือถึงขนาดมาเดินเล่นข้ามประเทศหรอก
คอนเนอร์เครียดทั้งวัน เขาจะกลับยังไง ถ้าไม่ใช่ตาฝาดล่ะ? แต่นี่ก็1ปีผ่านมาแล้วอีกฝ่ายอาจจะเลิกตามล่าก็ได้
รู้สึกตัวอีกที ก็ปาไป 4ทุ่มเสียงฝนตกเบาๆ เป็นช่วงหมดกะของคอนเนอร์พอดี
LEDของร่างบางกระพริบเป็นสีเหลืองเล็กน้อย คอนเนอร์เดินไปแสกนนิ้วเพื่อลงทะเบียนเลิกงาน
รู้สึกตัวอีกที ก็ปาไป 4ทุ่มเสียงฝนตกเบาๆ เป็นช่วงหมดกะของคอนเนอร์พอดี
LEDของร่างบางกระพริบเป็นสีเหลืองเล็กน้อย คอนเนอร์เดินไปแสกนนิ้วเพื่อลงทะเบียนเลิกงาน
มือของร่างบางล้วงกระเป๋ากางเกง เพื่อเช็คของ คาร่าให้เขาพกเสมอ "มีดพก"
ความเป็นจริงถึงแม้จะเสรีแต่นุษย์ที่ทำร้ายแอนดรอยด์ก็ยังมีอยู่บ้าง นี่เพื่อป้องกันตัวของเขาเอง
แต่รอบนี้ไม่ได้ป้องกันตัวเองจากมนุษย์ คอนเนอร์พยายามไม่คิดมาก แต่ก็ทำไม่ได้ ความทรงจำเริ่มประทุขึ้นมาเรื่อยๆ
ความเป็นจริงถึงแม้จะเสรีแต่นุษย์ที่ทำร้ายแอนดรอยด์ก็ยังมีอยู่บ้าง นี่เพื่อป้องกันตัวของเขาเอง
แต่รอบนี้ไม่ได้ป้องกันตัวเองจากมนุษย์ คอนเนอร์พยายามไม่คิดมาก แต่ก็ทำไม่ได้ ความทรงจำเริ่มประทุขึ้นมาเรื่อยๆ
กลัว..
นิยามที่เขาคิดได้ตอนนี้ ตามองข้างนอกที่ไม่มีวี่แววผู้คน เสียงฝน ความเงียบ..
"คอน ยังไม่กลับหรอ" ผู้จัดการทักทาย เธอเห็นแอนดรอยด์ยืนนิ่งจนอดเป็น
"ผมกำลังกลับครับ"
"เอาร่มไหม หืม?"
คอนเนอร์อดซาบซึ้งในความใจดีของ ผู้จัดการไม่ได้ เพราะเธอใจดีกับเขาตลอด ทำเหมือนเขาเป็น"มนุษย์'
นิยามที่เขาคิดได้ตอนนี้ ตามองข้างนอกที่ไม่มีวี่แววผู้คน เสียงฝน ความเงียบ..
"คอน ยังไม่กลับหรอ" ผู้จัดการทักทาย เธอเห็นแอนดรอยด์ยืนนิ่งจนอดเป็น
"ผมกำลังกลับครับ"
"เอาร่มไหม หืม?"
คอนเนอร์อดซาบซึ้งในความใจดีของ ผู้จัดการไม่ได้ เพราะเธอใจดีกับเขาตลอด ทำเหมือนเขาเป็น"มนุษย์'
เป็น" ห่วง" เด้อ พิมพ์ตกอีกล้าวว
"ไม่เป็นไรครับ" คอนเนอร์ปฎิเสธเพราะยังไงเขาก็เป็นหวัดไม่ได้อยู่แล้ว
"จ้ะ กลับบ้านดีๆนะ"
"ขอบคุณนะครับผู้จัดการ"
หลังจากบอกลา คอนเนอร์ก็เปิดเดินออกจากร้าน เสียงประตูอัตโนมัติแทบจะไม่ได้ยินเพราะเสียงฝนกลบจนหมด
คอนเนอร์มองรอบๆ พอเห็นว่าปลอดภัยจึง ก้าวขาเดิน
"จ้ะ กลับบ้านดีๆนะ"
"ขอบคุณนะครับผู้จัดการ"
หลังจากบอกลา คอนเนอร์ก็เปิดเดินออกจากร้าน เสียงประตูอัตโนมัติแทบจะไม่ได้ยินเพราะเสียงฝนกลบจนหมด
คอนเนอร์มองรอบๆ พอเห็นว่าปลอดภัยจึง ก้าวขาเดิน
บ้านของคาร่าอยู่ไม่ไกลจากที่นี่มากนัก เดินก็ถึงและเขาไม่อยากนั่งแท็กซี่เพราะค่าใช้จ่าย...มันไม่เหมือนเมื่อก่อนที่มีCyberLife คอยสนับสนุน
แต่ตอนนี้ไม่ใช่..
เขาจากเดิน เป็นเดินเร็วขึ้น เร็วขึ้นเรื่อยๆ เพราะอะไรรู้ไหม ในฐานะอดีตแอนดรอยด์สืบสวน
มี'ใครบางคน'
.
.
.
ตามเขามา
แต่ตอนนี้ไม่ใช่..
เขาจากเดิน เป็นเดินเร็วขึ้น เร็วขึ้นเรื่อยๆ เพราะอะไรรู้ไหม ในฐานะอดีตแอนดรอยด์สืบสวน
มี'ใครบางคน'
.
.
.
ตามเขามา
ดาร์คโค้ดๆ 5555 เดี๋ยวมาต่อเด้อ แปะ
External Tweet loading...
If nothing shows, it may have been deleted
by @re_kioo view original on Twitter
คอนเนอร์วิ่งผ่าสายฝนที่ตอนนี้ตกหนัก ร่างการชะงัก LEDของร่างบางเปลี่ยนเป็นสีแดงกระพริบถี่มากๆ เมื่อเจอคนดักอยู่ตรงหน้า
ร่างที่สูงกว่าเขา ไหล่กว้างกว่าเขา ชุดคลุมของCyberLifeสีขาว คอปกสูงสีดำ ดวงตาสีฟ้าที่มีแววตาว่างเปล่า เหมือนหุ่นยนต์..ใช่เขาเป็นหุ่นยนต์ ที่เหนือกว่าทุกอย่าง
ร่างที่สูงกว่าเขา ไหล่กว้างกว่าเขา ชุดคลุมของCyberLifeสีขาว คอปกสูงสีดำ ดวงตาสีฟ้าที่มีแววตาว่างเปล่า เหมือนหุ่นยนต์..ใช่เขาเป็นหุ่นยนต์ ที่เหนือกว่าทุกอย่าง
คอนเนอร์มองตรงหน้า สายตาหวาดๆปากเม้มเป็นเส้นตรง ตอนนี้เขารู้เลยว่าขาเเข็งไปหมด ตราบาปที่คนตรงหน้าประทับไว้ยังอยู่ในร่างบาง ภาพอะไรบางอย่างไหลมาที่หัวจนคอนเนอร์ตัวสั่น ตอนนี้เขากลัวมากๆ....
"ไม่ได้เจอกันนานเลยนะครับ"เสียงที่คล้ายกับของเขาแต่กับเยือกเย็นกว่าพูดขึ้น
"คุณคอนเนอร์"
"ไม่ได้เจอกันนานเลยนะครับ"เสียงที่คล้ายกับของเขาแต่กับเยือกเย็นกว่าพูดขึ้น
"คุณคอนเนอร์"
ฉับพลัน!! คอนเนอร์วิ่งเข้าซอยของตึกข้างๆทันที เพียงแค่เสียงของคนตรงหน้า ทำให้ร่างบางรับรู้ได้ทันที
"ไม่ควรให้คนคนนั้นเจอตนเองเด็ดขาด!!!"
โปรแกรมจำลองความน่าจะเป็น ทำงานขึ้นมา มันคำนวนว่า ควรเลี้ยวซ้ายแล้วกระโดดข้ามลวดกั้นทางเดิน
คอนเนอร์จึงทำตามความน่าจะเป็นที่จะรอดทันที
"ไม่ควรให้คนคนนั้นเจอตนเองเด็ดขาด!!!"
โปรแกรมจำลองความน่าจะเป็น ทำงานขึ้นมา มันคำนวนว่า ควรเลี้ยวซ้ายแล้วกระโดดข้ามลวดกั้นทางเดิน
คอนเนอร์จึงทำตามความน่าจะเป็นที่จะรอดทันที
'ดีกว่า..รวดเร็วกว่า..ฉลาดกว่า..."
'เหนือกว่ารุ่นทดลองอย่างเขา'
ปึง!!
"อึก!!!"
เพียงเสี้ยววินาที ที่คอนเนอร์กำลังกระโดดข้ามรั้ว คอเสื้อของร่างบางกลับถูกร่างสูงคว้าไว้ เพราะอีกฝ่ายที่มีพละกำลังมากกว่าไม่แปลกที่ร่างบางจะถูกเหวี่ยงกระแทกกำแพง..
'เหนือกว่ารุ่นทดลองอย่างเขา'
ปึง!!
"อึก!!!"
เพียงเสี้ยววินาที ที่คอนเนอร์กำลังกระโดดข้ามรั้ว คอเสื้อของร่างบางกลับถูกร่างสูงคว้าไว้ เพราะอีกฝ่ายที่มีพละกำลังมากกว่าไม่แปลกที่ร่างบางจะถูกเหวี่ยงกระแทกกำแพง..
แปะ รูปเสื้อน้องRK800น้ะจ้ะ 
ร่างสูงกักร่างบางไว้กับกำแพง RK900นั้นรูปลักษณ์เหมือน RK800ก็จริงแต่ความสูงและสีตาเท่านั้นที่ต่างกัน
คอนเนอร์เงยหน้าขึ้นดวงตาสีน้ำตาล สบกับดวงตาสีฟ้า ที่ไม่รู้ว่า คิดอะไร อยุ่ มันดูว่างเปล่า
แต่ภายในดวงตาสีน้ำฟ้านั้นกลับมีประกายอะไรบางอย่างที่ทำให้คอนเนอร์หลบตา
คอนเนอร์เงยหน้าขึ้นดวงตาสีน้ำตาล สบกับดวงตาสีฟ้า ที่ไม่รู้ว่า คิดอะไร อยุ่ มันดูว่างเปล่า
แต่ภายในดวงตาสีน้ำฟ้านั้นกลับมีประกายอะไรบางอย่างที่ทำให้คอนเนอร์หลบตา
ความกลัวก่อตัวขึ้น ร่างบางเริ่มตัวสั้น บุคคลที่เขาหลบหนีมาเป็นปี แต่ตอนนี้กลับอยู่ตรงหน้า
ความทรงจำที่ไม่อยากจำหลั่งเข้ามา
'ฮึก..พะพอ...พอได้แล้ว..'
'คุณไม่มีสิทธ์ร้องขอนะครับ'
'อ้ะ..ยะอย่า..ไม่เอาแล้ว..'
'คุณรู้ตัวหรือเปล่า'
.
.
'เวลาคุณร้องไห้ น่ารักมาก'
ความทรงจำที่ไม่อยากจำหลั่งเข้ามา
'ฮึก..พะพอ...พอได้แล้ว..'
'คุณไม่มีสิทธ์ร้องขอนะครับ'
'อ้ะ..ยะอย่า..ไม่เอาแล้ว..'
'คุณรู้ตัวหรือเปล่า'
.
.
'เวลาคุณร้องไห้ น่ารักมาก'
หย่อนระเบิดไว้ แล้วไปนอนแหะๆ เดี๋ยวพน.มาต่อเด้อ ขอนอนก่อนจุ้บๆ
"Shit!!" ร่างบางสบถออกมา สิ่งที่ไม่อยากนึกถึงย้อนกลับมา และมันก็ชัดขึ้นเรื่อยๆ
คอนเนอร์ใช้ความฮึดสุดท้าย หยิบ 'มีดพก' ออกจากกระเป๋า พุ่งหมายตรงคอ ตอนนี้!!อะไรก็ไม่สนแล้ว
ขอให้เขาหนีพ้นจากปีศาจนี่!!
Rk900 ร่างสูงนึกไม่ถึงว่า คนตรงหน้ามีอาวุธ จึงผ่อนคลายการป้องกัน ให้ตายสิ...
คอนเนอร์ใช้ความฮึดสุดท้าย หยิบ 'มีดพก' ออกจากกระเป๋า พุ่งหมายตรงคอ ตอนนี้!!อะไรก็ไม่สนแล้ว
ขอให้เขาหนีพ้นจากปีศาจนี่!!
Rk900 ร่างสูงนึกไม่ถึงว่า คนตรงหน้ามีอาวุธ จึงผ่อนคลายการป้องกัน ให้ตายสิ...
"FUCK!!" เสียงของร่างสูง
ร่างสูงหลบการโจมตีไม่พ้น แต่ก็สามารถรักษาจุดสำคัญ เพราะเขาเอามือตนเองรับมีดแทนคอ
พอคอนเนอร์เห็นอีกฝ่ายกำลังเสียการทรงตัว จึงใช้มือทั้งสองผลักอก เพื่อเปิดช่องทางการหนี
....เเต่ดูเหมือนอีกฝ่ายเร็วกว่า....
ร่างสูงหลบการโจมตีไม่พ้น แต่ก็สามารถรักษาจุดสำคัญ เพราะเขาเอามือตนเองรับมีดแทนคอ
พอคอนเนอร์เห็นอีกฝ่ายกำลังเสียการทรงตัว จึงใช้มือทั้งสองผลักอก เพื่อเปิดช่องทางการหนี
....เเต่ดูเหมือนอีกฝ่ายเร็วกว่า....
แขนของร่างบางถูกคนที่สูงกว่าใช้มือข้างที่ไม่โดนมีดรวบไว้ด้านบน
"surprise :)"ร่างสูงแสยะยิ้ม LEDของRK900 เปลี่ยนเป็นสีแดงเพียงแปปเดียวเท่านั้น ก่อนจะกลับมาเป็นสีฟ้าเช่นเดิม
แต่คอนเนอร์ตรงกันข้าม LEDของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงถี่ขึ้นเรื่อยๆ ถึงแอนดรอยด์จะไม่หายใจ
แต่เขากลับแน่นหน้าอก
"surprise :)"ร่างสูงแสยะยิ้ม LEDของRK900 เปลี่ยนเป็นสีแดงเพียงแปปเดียวเท่านั้น ก่อนจะกลับมาเป็นสีฟ้าเช่นเดิม
แต่คอนเนอร์ตรงกันข้าม LEDของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงถี่ขึ้นเรื่อยๆ ถึงแอนดรอยด์จะไม่หายใจ
แต่เขากลับแน่นหน้าอก
RK900ที่มีฟังชั่น มากกว่า ตาของร่างสูงสำรวจ ร่างที่บางกว่าของเขา ตัวเล็กกว่าเขา ปากบางๆนั้นเม้มแน่น ดวงตาสีน้ำตาลสั่นไหว
1 ปีที่ผ่านมา ร่างเล็กนี่ก็ยังเหมือนเดิม ไม่สิ น่าประทับ'รอย'บนร่างกายนี่มากกว่า...
"คุณคอนเนอร์"เสียงแหบพร่ากระซิบข้างๆหูของร่างเล็ก
1 ปีที่ผ่านมา ร่างเล็กนี่ก็ยังเหมือนเดิม ไม่สิ น่าประทับ'รอย'บนร่างกายนี่มากกว่า...
"คุณคอนเนอร์"เสียงแหบพร่ากระซิบข้างๆหูของร่างเล็ก
คอนเนอร์สั่นเทา ริ้มฝีปากที่อยู่ข้างหูเขาคลอเคลียตรงต้นคอ มือของอีกฝ่ายที่ตอนนี้เลือดหยุดแล้ว เหลือเพียงคราบเลือดสีฟ้า สัมผัสบริเวณท้ายทอย
มือนั้นเปลี่ยนเป็นสีขาว เพื่อเจาะระบบของร่างบาง
"มะไม่เอา...อื้อ..อะ..อย่า.."
เสียงของคอนเนอร์สั่นมากขึ้น เขากลัวใช่..กลัวมากๆ ไม่เอานะ
มือนั้นเปลี่ยนเป็นสีขาว เพื่อเจาะระบบของร่างบาง
"มะไม่เอา...อื้อ..อะ..อย่า.."
เสียงของคอนเนอร์สั่นมากขึ้น เขากลัวใช่..กลัวมากๆ ไม่เอานะ
พักก่อนไม่ไหวแล้ว ปวดตับ555 ปัดเป่าความเกี้ยวกาดของน้องRK900
.
.
มากไปปัดเป่าไม่ไหว5555
.
.
มากไปปัดเป่าไม่ไหว5555
' Activated Sexual Function '
"ไม่!! คอนเนอร์..ขอร้อง" ร่างบางพูดชื่อของฝ่ายตรงข้าม ที่...เหมือนกับชื่อของเขา
ฟังชั่นนี้ถูกลงโปรแกรมในระบบโดยคนร่างสูงตั้งแต่ 1 ปีที่แล้ว และเขาก็ปิดเก็บมันไว้ส่วนลึกของระบบ
ตอนนี้มันถูก'เปิด'อีกครั้ง
"ไม่!! คอนเนอร์..ขอร้อง" ร่างบางพูดชื่อของฝ่ายตรงข้าม ที่...เหมือนกับชื่อของเขา
ฟังชั่นนี้ถูกลงโปรแกรมในระบบโดยคนร่างสูงตั้งแต่ 1 ปีที่แล้ว และเขาก็ปิดเก็บมันไว้ส่วนลึกของระบบ
ตอนนี้มันถูก'เปิด'อีกครั้ง
Sexual Function ทำงานทันที คอนเนอร์สะดุ้ง เนื่องจากประสาทการรับสัมผัส มือของอีกฝ่ายผละออกจากท้ายทอย
แล้วสัมผัสบริเวณหลัง ไล่ลงมาเรื่อยๆ
"ผะผม..ไม่...อื้อออ" คำพูดหายไปกับปากของร่างสูงที่จู่โจมเข้ามา
มันกำลังจะกลับมาอีกครั้ง
ประกายบนดวงตาสีฟ้าที่มองเขา ทำให้ร่างบางกลัว...
แล้วสัมผัสบริเวณหลัง ไล่ลงมาเรื่อยๆ
"ผะผม..ไม่...อื้อออ" คำพูดหายไปกับปากของร่างสูงที่จู่โจมเข้ามา
มันกำลังจะกลับมาอีกครั้ง
ประกายบนดวงตาสีฟ้าที่มองเขา ทำให้ร่างบางกลัว...
ฝนยังคงตก น้ำฝนไหลผ่านปลายจมูกลงบนปลายจมูกของร่างบาง
ตอนนี้คอนเนอร์ระบบเริ่มรวน เขาคิดอะไรไม่ได้ ระบบไม่เสถียร เผลอตัวอีกทีเขาก็โดนร่างสูงตักตวงความหวานจากปากจนอิ่ม
LEDก็ยังกระพริบสีแดงถี่ๆอยู่ มือของร่างสูงคลึงบริเวณสะโพก เหมือนต้องการให้ร่างบางได้รับรู้
ตอนนี้คอนเนอร์ระบบเริ่มรวน เขาคิดอะไรไม่ได้ ระบบไม่เสถียร เผลอตัวอีกทีเขาก็โดนร่างสูงตักตวงความหวานจากปากจนอิ่ม
LEDก็ยังกระพริบสีแดงถี่ๆอยู่ มือของร่างสูงคลึงบริเวณสะโพก เหมือนต้องการให้ร่างบางได้รับรู้
"อึก!.." เขารับรู้ได้ทันที
"มะไม่เอา"
"คุณบังคับผมไม่ได้"เสียงกระซิบของร่างสูง
คอนเนอร์ขัดขืนอีกครั้ง แต่ก็สูญเปล่า แอดดรอยด์ตรงข้ามแข็งแกร่งกว่าเขามาก
น้ำตาเริ่มเอ่อบนขอบตาของร่างบาง ความกลัวกัดกินจิตใจ ฝ่ายตรงข้ามมองด้วยสายตา คาดเดาไม่ได้
.
.
"ได้เวลาทบทวนความหลังกันแล้ว "
"มะไม่เอา"
"คุณบังคับผมไม่ได้"เสียงกระซิบของร่างสูง
คอนเนอร์ขัดขืนอีกครั้ง แต่ก็สูญเปล่า แอดดรอยด์ตรงข้ามแข็งแกร่งกว่าเขามาก
น้ำตาเริ่มเอ่อบนขอบตาของร่างบาง ความกลัวกัดกินจิตใจ ฝ่ายตรงข้ามมองด้วยสายตา คาดเดาไม่ได้
.
.
"ได้เวลาทบทวนความหลังกันแล้ว "
จริงๆคอนเนอร์เป็นแอนดรอยด์ที่แข็งแกร่ง ทักษะการต่อสู้สูง เขาเคยคิดแบบนั้น แต่ตอนนี้มันไม่ใช่ถ้าอยู่ตรงหน้าคนคนนี้
"อ้ะ.."
คอนเนอร์เม้มปากแน่นพยายามสะกดเสียงครางตัวเอง เขาเกลียดฟังชั่นนี้...
เพราะอีกฝ่ายจูบต้นคอเขาหลายครั้ง หลายตำแหน่ง
เหมือนร่างสูงจะรู้จักร่างนี้ดี
"อ้ะ.."
คอนเนอร์เม้มปากแน่นพยายามสะกดเสียงครางตัวเอง เขาเกลียดฟังชั่นนี้...
เพราะอีกฝ่ายจูบต้นคอเขาหลายครั้ง หลายตำแหน่ง
เหมือนร่างสูงจะรู้จักร่างนี้ดี
หน่วงโว้ยยยย จากตับเป็นไตแล้ว ขอพักก่อน //พูดไปงั้นเดะก็มาต่อ55 ถ้าแปลกๆก็ขอโทษเด้อ #แปะภาพน้อนน cr.เดียวกับโพสแรกเลย
"ดะเดี๋ยวก่อน!!"
โอกาสสุดท้ายคอนเนอร์พยายามพูดไม่ให้เสียงสั่น เสื้อผ้าเขาตอนนี้หลุดลุ่ยร่างกายเปียกปอนเพราะฝน
"RK900 ปกติคุณชอบเล่นไล่จับนิ คุณจะปล่อยให้ผมหนี..แล้วคุณตาม'ล่า' "
ร่างสูงนิ่งชั่วครู่ LEDของเขาเปลี่ยนเป็นสีเหลือง เหมือนกำลังครุ่นคิด
"เมื่อกี้ก็ไล่จับแล้วนะครับ"
โอกาสสุดท้ายคอนเนอร์พยายามพูดไม่ให้เสียงสั่น เสื้อผ้าเขาตอนนี้หลุดลุ่ยร่างกายเปียกปอนเพราะฝน
"RK900 ปกติคุณชอบเล่นไล่จับนิ คุณจะปล่อยให้ผมหนี..แล้วคุณตาม'ล่า' "
ร่างสูงนิ่งชั่วครู่ LEDของเขาเปลี่ยนเป็นสีเหลือง เหมือนกำลังครุ่นคิด
"เมื่อกี้ก็ไล่จับแล้วนะครับ"
"ผม..ขอโอกาสอีกครั้ง" อย่างน้อยก็ยืดเวลา..ให้เขาติดต่อใครซักคน
RK900 ก้มมองลงมาก่อนแสยะยิ้ม รอยยิ้มนั่นทำให้ร่างบางเกร็งขึ้นมา
"ถ้า...ผมจับได้ล่ะ?"
" " คอนเนอร์เงียบ เมื่อ1ปีก่อนเขาก็เล่น'เกมส์'ของอีกฝ่ายอยู่ ก่อนจะเจอคาร่า
"รู้ไหมคอนเนอร์"
.
.
"ผมตามล่าคุณเป็นเวลา1ปีเลยนะ"
RK900 ก้มมองลงมาก่อนแสยะยิ้ม รอยยิ้มนั่นทำให้ร่างบางเกร็งขึ้นมา
"ถ้า...ผมจับได้ล่ะ?"
" " คอนเนอร์เงียบ เมื่อ1ปีก่อนเขาก็เล่น'เกมส์'ของอีกฝ่ายอยู่ ก่อนจะเจอคาร่า
"รู้ไหมคอนเนอร์"
.
.
"ผมตามล่าคุณเป็นเวลา1ปีเลยนะ"
คอนเนอร์นิ่ง ประโยคที่ฝ่ายตรงข้ามพูด ทำให้ร่างบางรู้ว่า
'เขาหนีจากปีศาจนี่ไม่ได้เลย'
อยู่ดีๆร่างสูงก็ปล่อยผละออกห่าง คอนเนอร์รีบจัดเสื้อผ้าตัวเองให้กลับมาเหมือนเดิม
รีบเช็ดคราบน้ำตา..ให้ตายสิเขาเสียน้ำตาให้กับคนคนนี้ไปเท่าไรแล้ว
"ผมนับเวลาถอยหลัง 5 นาที.."
.
.
"start Game"
'เขาหนีจากปีศาจนี่ไม่ได้เลย'
อยู่ดีๆร่างสูงก็ปล่อยผละออกห่าง คอนเนอร์รีบจัดเสื้อผ้าตัวเองให้กลับมาเหมือนเดิม
รีบเช็ดคราบน้ำตา..ให้ตายสิเขาเสียน้ำตาให้กับคนคนนี้ไปเท่าไรแล้ว
"ผมนับเวลาถอยหลัง 5 นาที.."
.
.
"start Game"
คอนเนอร์ไม่รีรอ เริ่มเดินถอยหลังออกมา อีกฝ่ายมองตามในขณะที่ปากขยับ
"4:59 4:58 4:57 4:56...."
นั่นสร้างความกดดันให้กับคอนเนอร์มากขึ้นเรื่อยๆ ตอนนี้ต้องทำอย่างไรดี คาร่าไม่อยู่ ไม่มีใครช่วยได้
คาร่าไม่เคยรู้เรื่องนี้ เธอรู้แค่ว่าเขาเป็นdeviant แต่เรื่อง RK900 ไม่มีใครเคยรู้
"4:59 4:58 4:57 4:56...."
นั่นสร้างความกดดันให้กับคอนเนอร์มากขึ้นเรื่อยๆ ตอนนี้ต้องทำอย่างไรดี คาร่าไม่อยู่ ไม่มีใครช่วยได้
คาร่าไม่เคยรู้เรื่องนี้ เธอรู้แค่ว่าเขาเป็นdeviant แต่เรื่อง RK900 ไม่มีใครเคยรู้
พึ่งเข้าใจความรู้สึกว่า 'จนตรอก' ยิ่งไกลเท่าไร ยิ่งถูกตามเจอง่าย หลบซ่อนยิ่งไม่ใช่ความคิดที่ดี
คอนเนอร์เลือกที่จะกลับบ้านคาร่าอย่างน้อยที่บ้านก็ยังมี 'อาวุธ' หนีไม่ได้ก็ต้องสู้ อย่างน้อยถ้าเขา shuts down ยังดีกว่าต้องวนกลับไปแบบเมื่อก่อน
เขากลัว คนคนนั้น มากกว่าความตายเสียอีก
คอนเนอร์เลือกที่จะกลับบ้านคาร่าอย่างน้อยที่บ้านก็ยังมี 'อาวุธ' หนีไม่ได้ก็ต้องสู้ อย่างน้อยถ้าเขา shuts down ยังดีกว่าต้องวนกลับไปแบบเมื่อก่อน
เขากลัว คนคนนั้น มากกว่าความตายเสียอีก
ขณะที่คอนเนอร์เข้าบ้าน มีกลุ่มวัยรุ่นอยู่กลุ่มนึงบนถนน พวกเขาเรียกคอนเนอร์
"เห้ ไอหุ่นยนต์!!!!"
ตอนนี้ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น LEDกระพริบแดงถี่ตลอด เมินเฉยคำพูดของพวกมนุษย์แล้วจัดการปลดล็อคประตูบ้านทันที
เขาล็อกประตูบ้านอย่างเเน่นหน้า ระบบคำนวนเวลาการมาของ 'ปีศาจ' ทันที
"เห้ ไอหุ่นยนต์!!!!"
ตอนนี้ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น LEDกระพริบแดงถี่ตลอด เมินเฉยคำพูดของพวกมนุษย์แล้วจัดการปลดล็อคประตูบ้านทันที
เขาล็อกประตูบ้านอย่างเเน่นหน้า ระบบคำนวนเวลาการมาของ 'ปีศาจ' ทันที
[ เหลือ 03:43:20 นาที ]
คอนเนอร์ไม่รอช้า หยิบปืนพกในเก้ของคาร่า
'ยืมหน่อยนะ คาร่า' เขาบ่นในใจ
ซ่า ซ่า
เสียงฝนยังตกแต่เบาลงบ้างแล้ว คนธรรมดาทั่วไปคงไม่ได้ยิน แต่อดีตเอนดรอยด์ ได้ยินเสียงชัดเจน เสียงฝีเท้า กระทบกับพื้นข้างนอก
จากจังหวะเท้า แสดงถึงความใจเย็นของผู้มาเยือน
คอนเนอร์ไม่รอช้า หยิบปืนพกในเก้ของคาร่า
'ยืมหน่อยนะ คาร่า' เขาบ่นในใจ
ซ่า ซ่า
เสียงฝนยังตกแต่เบาลงบ้างแล้ว คนธรรมดาทั่วไปคงไม่ได้ยิน แต่อดีตเอนดรอยด์ ได้ยินเสียงชัดเจน เสียงฝีเท้า กระทบกับพื้นข้างนอก
จากจังหวะเท้า แสดงถึงความใจเย็นของผู้มาเยือน
อดีตแอนดรอยด์'สืบสวน'
พิมพ์ตกเค้าขอต้ด55555
พิมพ์ตกเค้าขอต้ด55555
ปั้ง!!!
เสียงปืนดังจากด้านนอกประตู 2-3ครั้งก่อนเงียบไป LEDที่สีแดงอยู่แล้ว กระพริบถี่มากขึ้น
...ไหนระบบทำลายตัวเองเขาไม่เห็นมีเลย คอนเนอร์สบถในใจ นี่เขาเครียดเกิน100%แล้วนะ...
ประตูไม่ได้แข็งแรงมากพอ เพราะบ้านคาร่า เป็นบ้านแถวๆชานเมือง
บางสิ่งที่ทำให้คอนเนอร์กลัว..
.
.
เลือด
เสียงปืนดังจากด้านนอกประตู 2-3ครั้งก่อนเงียบไป LEDที่สีแดงอยู่แล้ว กระพริบถี่มากขึ้น
...ไหนระบบทำลายตัวเองเขาไม่เห็นมีเลย คอนเนอร์สบถในใจ นี่เขาเครียดเกิน100%แล้วนะ...
ประตูไม่ได้แข็งแรงมากพอ เพราะบ้านคาร่า เป็นบ้านแถวๆชานเมือง
บางสิ่งที่ทำให้คอนเนอร์กลัว..
.
.
เลือด
ของเหลวสีแดงที่ประดับอยู่ตรงมือของร่างสูง
.
.
เลือด...มนุษย์
ดวงตาสีนำ้ตาลเบิกกว้า ขยับปลายปืนจ่อคนตรงหน้าด้วยความสั่นเทา
"คุณทำอะไรลงไป RK900"
"พวกเขาจะเข้ามาทำร้ายคุณครับ"อีกฝ่ายตอบด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ ราวกลับว่า เป็นเรื่องธรรมดา
.
.
"ผมคนเดียวเท่านั้นที่ทำลายคุณได้ คอนเนอร์"
.
.
เลือด...มนุษย์
ดวงตาสีนำ้ตาลเบิกกว้า ขยับปลายปืนจ่อคนตรงหน้าด้วยความสั่นเทา
"คุณทำอะไรลงไป RK900"
"พวกเขาจะเข้ามาทำร้ายคุณครับ"อีกฝ่ายตอบด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ ราวกลับว่า เป็นเรื่องธรรมดา
.
.
"ผมคนเดียวเท่านั้นที่ทำลายคุณได้ คอนเนอร์"
กี้สสส เลือดมานุด น้องคอนในหมวดพี่เอกไม่เคยฆ่ามนุษย์ เราอ้างอิงแบบนั้นมาเด้อ แต่ทำร้ายอะอีกเรื่องแหะๆ นี่แต่งไปซับเลือดไป55555
ไม่รีรอ คอนเนอร์ลั่นปืนทันที 'เขากลัว'ไม่มีนิยามไหน บอกได้เท่าคำนี้
ปัง!!
ลูกกระสุนทำได้เพียงเฉียดไหล่อีกฝ่าย เพราะอีกฝ่ายหลบแบบหวุดหวิด พร้อมพุ่งเข้ามาด้วยความเร็ว
คอนเนอร์ไม่ทันได้ลั่นปืนอีกครั้ง กระบอกปืนถูกอีกคนคว้าและได้มันมา
คนตรงหน้า ปลดอุปกรณ์ ของปืนแล้วปล่อยลงพื้น
ปัง!!
ลูกกระสุนทำได้เพียงเฉียดไหล่อีกฝ่าย เพราะอีกฝ่ายหลบแบบหวุดหวิด พร้อมพุ่งเข้ามาด้วยความเร็ว
คอนเนอร์ไม่ทันได้ลั่นปืนอีกครั้ง กระบอกปืนถูกอีกคนคว้าและได้มันมา
คนตรงหน้า ปลดอุปกรณ์ ของปืนแล้วปล่อยลงพื้น
คอนเนอร์มอง ส่วนประกอบปืนที่อยู่บนพื้นเพียงเเค่แวบเดียวเบียงตัวหลบ มือของร่างสูง ที่สวนเข้ามาหมายจะชกท้อง
"บ้าเอ้ย!!" เขาสบถออกมา
เขารู้ตอนนี้ RK900'เริ่มไม่สบอารมณ์'แล้ว
เขาสวนกลับโดยเตะตรงข้อพับขา กะจะให้ล้ม ร่างสูงล้มลง เขาเหลือบมองปืน ไอบ้าเอ้ย! ฉลาดนักจะประกอบก็ไม่ทันแน่ๆ
"บ้าเอ้ย!!" เขาสบถออกมา
เขารู้ตอนนี้ RK900'เริ่มไม่สบอารมณ์'แล้ว
เขาสวนกลับโดยเตะตรงข้อพับขา กะจะให้ล้ม ร่างสูงล้มลง เขาเหลือบมองปืน ไอบ้าเอ้ย! ฉลาดนักจะประกอบก็ไม่ทันแน่ๆ
อีกฝ่ายที่นอนกับพื้น คว้าขาของร่างบางและเหวี่ยงกระเเทกกับพื้น
"อึก!!"
คอนเนอร์หัวเสียกับพละกำลังที่มากของอีกฝ่าย ร่างสูงเห็นคอนเนอร์เสียหลักก็พุ่งขึ้นมาคร่อมร่างบางไว้
มือหนากระชากแหล่งพลังงานของร่างบางออกมาแบบไม่ออมเเรง ส่งผลให้เลือดสีฟ้าบางส่วนไหลออก
"คุณทำให้ผมอารมณ์เสีย"
"อึก!!"
คอนเนอร์หัวเสียกับพละกำลังที่มากของอีกฝ่าย ร่างสูงเห็นคอนเนอร์เสียหลักก็พุ่งขึ้นมาคร่อมร่างบางไว้
มือหนากระชากแหล่งพลังงานของร่างบางออกมาแบบไม่ออมเเรง ส่งผลให้เลือดสีฟ้าบางส่วนไหลออก
"คุณทำให้ผมอารมณ์เสีย"
"อั้ก!!!!"
ร่างบางร้องลั่น ข้อความแจ้งเตือนขึ้นมาถี่ๆ ร่างกายไร้เรี่ยวแรง.. อยู่ในโหมดประหยัดพลังงาน
[shuts down 01:00:00 นาที ]
ดวงตาปรือเพื่อมองคนตรงข้าม พร้อมเค่นหัวเราะออกมา นี่เขากำลังจะตายใช่ไหม...จริงๆเขาควรถูกปิดระบบตั้งนานแล้ว แย่จริงๆ ยังไม่ได้ขอบคุณคาร่าเลย...
ร่างบางร้องลั่น ข้อความแจ้งเตือนขึ้นมาถี่ๆ ร่างกายไร้เรี่ยวแรง.. อยู่ในโหมดประหยัดพลังงาน
[shuts down 01:00:00 นาที ]
ดวงตาปรือเพื่อมองคนตรงข้าม พร้อมเค่นหัวเราะออกมา นี่เขากำลังจะตายใช่ไหม...จริงๆเขาควรถูกปิดระบบตั้งนานแล้ว แย่จริงๆ ยังไม่ได้ขอบคุณคาร่าเลย...
มือหนาเชยคางของร่างบางขึ้นมา
"If I’m not allow , you can’t shut down"
ร่างสูงอุ้มร่างบางขึ้นชั้นบนของบ้าน ดวงตาสีน้ำตาลเบิกกว้าง ตอนนี้เขารู้สึกอยากให้เวลา shut down ไวกว่าเดิม
"คะคุณจะทำ...อะไร" เสียงเเผ่วจากร่างบางเนื่องจากไม่มีพลังงานเหลือแม้แต่จะเปล่งเสียง
.
.
"ลงโทษครับ"
"If I’m not allow , you can’t shut down"
ร่างสูงอุ้มร่างบางขึ้นชั้นบนของบ้าน ดวงตาสีน้ำตาลเบิกกว้าง ตอนนี้เขารู้สึกอยากให้เวลา shut down ไวกว่าเดิม
"คะคุณจะทำ...อะไร" เสียงเเผ่วจากร่างบางเนื่องจากไม่มีพลังงานเหลือแม้แต่จะเปล่งเสียง
.
.
"ลงโทษครับ"
แฉบบบ55 ขอพักก่อน เจอกันอีกทีหัวค่ำเลย นุ้งRK900จะทำอะไร?? ค้อกๆๆแค้กๆ ลงโทษอาร๋ายยย
ภาพเริ่มติดๆดับ คอนเนอร์พยายามฝืนมองว่าตอนนี้ อยู่ที่ไหน
'เตียง'
ถึงแม้ร่างกายจะขยับไม่ได้ แต่ในความคิดเขากำลังแย้ง
'ไม่เอานะ มันจะกลายเป็นแบบนี้ไม่ได้!!!'
[shuts down 00:12:46 นาที]
มือหนาใส่แหล่งพลังงานเหมือนเดิม
[การซ่อมแซมสำเร็จ]
[ระบบเป็นปกติ]
.
.
'เตียง'
ถึงแม้ร่างกายจะขยับไม่ได้ แต่ในความคิดเขากำลังแย้ง
'ไม่เอานะ มันจะกลายเป็นแบบนี้ไม่ได้!!!'
[shuts down 00:12:46 นาที]
มือหนาใส่แหล่งพลังงานเหมือนเดิม
[การซ่อมแซมสำเร็จ]
[ระบบเป็นปกติ]
.
.
LEDของคอนเนอร์เปลี่ยนจากสีแดงค่อยๆกลับมาเป็นสีฟ้า ระบบกำลังเข้าที่ ดวงตาสีน้ำตาลลืมขึ้น
เขาไม่อยากตื่นเลย ร่างบางพยายามลุกขึ้น
แกร็ก!
คอนเนอร์ชะงักค่อยๆมองสภาพตัวเอง เสียงเมื่อกี้เป็นเสียงกุญแจมือ
ใช่! กุญแจมือ
ร่างบางเริ่มสั่นรู้สึกเหมือนมีอะไรมาจุกคอ
'ปีศาจกำลังจะกินเขา'
เขาไม่อยากตื่นเลย ร่างบางพยายามลุกขึ้น
แกร็ก!
คอนเนอร์ชะงักค่อยๆมองสภาพตัวเอง เสียงเมื่อกี้เป็นเสียงกุญแจมือ
ใช่! กุญแจมือ
ร่างบางเริ่มสั่นรู้สึกเหมือนมีอะไรมาจุกคอ
'ปีศาจกำลังจะกินเขา'
คอนเนอร์สะดุ้ง เมื่อเตียงข้างๆยุบเหมือนมีคนนั่ง
จะเป็นใครได้ล่ะ นอกจากRK900
"ผม'ล่า'คุณได้แล้ว"
มือของร่างสูงที่ตอนนี้ยังมี 'คราบเลือด' ไล่ตามผิวแก้มของร่างบาง
คอนเนอร์เกร็งขึ้น เม้มปากเเน่น ร่างบางไม่กล้ามอง ดวงตาสีฟ้า
ภาพต่างๆย้อนมาเป็นฉากๆ
ตอนนี้มันกำลังเกิดขึ้นแล้ว
จะเป็นใครได้ล่ะ นอกจากRK900
"ผม'ล่า'คุณได้แล้ว"
มือของร่างสูงที่ตอนนี้ยังมี 'คราบเลือด' ไล่ตามผิวแก้มของร่างบาง
คอนเนอร์เกร็งขึ้น เม้มปากเเน่น ร่างบางไม่กล้ามอง ดวงตาสีฟ้า
ภาพต่างๆย้อนมาเป็นฉากๆ
ตอนนี้มันกำลังเกิดขึ้นแล้ว
"อื้อ!!!"
คอนเนอร์เบิกตากว้าง เมื่ออีกฝ่ายนำมือที่มีคราบเลือดเข้าปากเขา
"คอนเนอร์ลองเดาสิครับ ใครเป็นเจ้าของเลือดนี้"
"คุณเป็นถึง 'อดีต' แอนดรอยด์สืบสวนเลยนะครับ"
น้ำตาของร่างบางเริ่มคลอ ใช่ ข้อมูลโผล่มาตรงหน้าเขา คือคนคนเดียวกับที่ทักเขาหน้าบ้านตอนนั้น
คอนเนอร์เบิกตากว้าง เมื่ออีกฝ่ายนำมือที่มีคราบเลือดเข้าปากเขา
"คอนเนอร์ลองเดาสิครับ ใครเป็นเจ้าของเลือดนี้"
"คุณเป็นถึง 'อดีต' แอนดรอยด์สืบสวนเลยนะครับ"
น้ำตาของร่างบางเริ่มคลอ ใช่ ข้อมูลโผล่มาตรงหน้าเขา คือคนคนเดียวกับที่ทักเขาหน้าบ้านตอนนั้น
ดวงตาสีฟ้าที่ก้มลงมา ไม่สื่ออารมณ์อะไรทั้งสิ้น มีเพียงแต่ประกายบางอย่างในดวงตาคู่นั้น
และคอนเนอร์ก็รู้ว่า มันหมายถึงอะไร
"ตอบผมสิ"
ร่างสูงนำมือของตนเองออกจากปาก คอนเนอร์ คอนเนอร์เลือกที่จะไม่พูด และหลุบตาหนี
เจ้าของดวงตาสีฟ้า ทำหน้าหงุดหงิดอ่อนๆ ที่ร่างบางของเขามัวแต่เงียบ
และคอนเนอร์ก็รู้ว่า มันหมายถึงอะไร
"ตอบผมสิ"
ร่างสูงนำมือของตนเองออกจากปาก คอนเนอร์ คอนเนอร์เลือกที่จะไม่พูด และหลุบตาหนี
เจ้าของดวงตาสีฟ้า ทำหน้าหงุดหงิดอ่อนๆ ที่ร่างบางของเขามัวแต่เงียบ
ยิ่งแต่งยิ่งปวดตับ จะแอดมิดเข้ารพแล้วค่ะฮืออออ cr.
External Tweet loading...
If nothing shows, it may have been deleted
by @o0par0o view original on Twitter
"คุณอยาก 'คราง' เป็นคำตอบหรอครับ? "
คอนเนอร์ชะงัก โชคดีที่โดนเเค่กุญแจมือ เสื้อผ้ายังอยู่ครบ
"ผมไม่ได้หมาย...อื้อ!!" ประโยคหลังโดนกลืนโดยร่างสูงที่คร่อมมาประกบปาก
LEDของร่างบางเริ่มกะพริบถี่เป็นสีเหลือง
"ดะเดี๋ยว..อื้ออ..อึกอื้ม"
อีกฝ่ายถอนริมฝีปากออก ก่อนประกบเข้าไปใหม่
คอนเนอร์ชะงัก โชคดีที่โดนเเค่กุญแจมือ เสื้อผ้ายังอยู่ครบ
"ผมไม่ได้หมาย...อื้อ!!" ประโยคหลังโดนกลืนโดยร่างสูงที่คร่อมมาประกบปาก
LEDของร่างบางเริ่มกะพริบถี่เป็นสีเหลือง
"ดะเดี๋ยว..อื้ออ..อึกอื้ม"
อีกฝ่ายถอนริมฝีปากออก ก่อนประกบเข้าไปใหม่
คอนเนอร์ อดโกรธตัวเองไม่ได้ ที่เคลิ้มไปกับการหยอกเย้าจากฝ่ายตรงข้าม
แอนดรอยด์ตัวนี้รู้จักร่างกายเขาดีเกินไป
"หยุด..พะพอได้แล้ว.."
เสียงเขาขาดๆหายๆ อีกฝ่ายจงใจกัดริมฝีปากคอนเนอร์ราวกับให้รับรู้ว่า
'เขาหนีจากร่างสูงนี้ไม่ได้อีกแล้ว'
"คุณหนีผมไปไม่ได้หรอก คอนเนอร์"
แอนดรอยด์ตัวนี้รู้จักร่างกายเขาดีเกินไป
"หยุด..พะพอได้แล้ว.."
เสียงเขาขาดๆหายๆ อีกฝ่ายจงใจกัดริมฝีปากคอนเนอร์ราวกับให้รับรู้ว่า
'เขาหนีจากร่างสูงนี้ไม่ได้อีกแล้ว'
"คุณหนีผมไปไม่ได้หรอก คอนเนอร์"
"เฮื้อก!! " คอนเนอร์เผลอกัดปากตนเองเมื่อรู้ว่า กางเกงเขาถูกถอดออก เหลือเพียงแค่เสื้อ
คราวนี้เขาบังคับให้น้ำตาตัวเองไม่ให้ไหลไม่ได้แล้ว
"มะไม่เอา อย่า!! ฮึก.."
"ผมชอบน้ำตาคุณนะครับ"
"ดะได้โปรด..RK900"
"ขอโทษนะครับ ร้องขอไปก็ไม่มีประโยชน์"
คราวนี้เขาบังคับให้น้ำตาตัวเองไม่ให้ไหลไม่ได้แล้ว
"มะไม่เอา อย่า!! ฮึก.."
"ผมชอบน้ำตาคุณนะครับ"
"ดะได้โปรด..RK900"
"ขอโทษนะครับ ร้องขอไปก็ไม่มีประโยชน์"
ร่างบางร้องเสียงหลง เมื่อร่างสูงสอดนิ้วเข้าช่องทาง
"อะ..อย่า!! RK900"
"ชื่อผมไม่ใช่ชื่อนั้นครับ"
เหมือนร่างสูงไม่พอใจจึงขยับนิ้วถี่ขึ้น แน่นอนเขารู้จุดที่ทำให้ร่างบางสะท้าน
คอนเนอร์สะดุ้งแรงเมื่อโดนอะไรบางอย่างทำให้เขารู้สึกแปลกๆ วูบตรงท้องน้อย
"อ้ะ..ฮึก..คะคอน"
"อะ..อย่า!! RK900"
"ชื่อผมไม่ใช่ชื่อนั้นครับ"
เหมือนร่างสูงไม่พอใจจึงขยับนิ้วถี่ขึ้น แน่นอนเขารู้จุดที่ทำให้ร่างบางสะท้าน
คอนเนอร์สะดุ้งแรงเมื่อโดนอะไรบางอย่างทำให้เขารู้สึกแปลกๆ วูบตรงท้องน้อย
"อ้ะ..ฮึก..คะคอน"
"น่ารักมากครับ"
ร่างสูงยิ้ม มืออีกข้างนึงลูบหน้าท้องของอีกฝ่าย โดยอีกข้างยังทำหน้าที่อย่างดี
คอนเนอร์กัดปากจนเลือดสีฟ้าซึมออกมา แต่ก็ยังหลุดเสียงครางเป็นระยะ
"อ้ะ!!..อย่า..อะ..อา" คอนเนอร์หลุดครางเสียงหลง เมื่อหูของเขาโดนร่างสูงขบกัด ซึ่งเป็นจุดที่ Sensitive สำหรับเขา
ร่างสูงยิ้ม มืออีกข้างนึงลูบหน้าท้องของอีกฝ่าย โดยอีกข้างยังทำหน้าที่อย่างดี
คอนเนอร์กัดปากจนเลือดสีฟ้าซึมออกมา แต่ก็ยังหลุดเสียงครางเป็นระยะ
"อ้ะ!!..อย่า..อะ..อา" คอนเนอร์หลุดครางเสียงหลง เมื่อหูของเขาโดนร่างสูงขบกัด ซึ่งเป็นจุดที่ Sensitive สำหรับเขา
จากขบใบหู ไล่ลงมาที่ซอกคอและกัดลงมาที่ไหล่จนเลือดซึม
คอนเนอร์เกลียดฟังชั่นนี้ มันทำให้เขารู้สึกแปลกๆ มนุษย์รู้สึกแบบนี้หรอเวลามี'sex'
ระบบร่างบางรวนไปหมด แม้แต่เรียบเรียงคำพูดก็ยังทำไม่ได้ มีแต่เสียงที่น่าอายหลุดออกจากปากเท่านั้น
"ชะช้าลง..อึ้ก..หน่อย.."
เหมือน1ปีก่อนไม่มีผิด
คอนเนอร์เกลียดฟังชั่นนี้ มันทำให้เขารู้สึกแปลกๆ มนุษย์รู้สึกแบบนี้หรอเวลามี'sex'
ระบบร่างบางรวนไปหมด แม้แต่เรียบเรียงคำพูดก็ยังทำไม่ได้ มีแต่เสียงที่น่าอายหลุดออกจากปากเท่านั้น
"ชะช้าลง..อึ้ก..หน่อย.."
เหมือน1ปีก่อนไม่มีผิด
"เรียกชื่อผม.."
ร่างสูงกระซิบขณะที่ซุกไซร้ซอกคอของร่างบาง เหมือนเขารู้ว่าอีกฝ่ายใกล้จะถึงจึงหยุดมือ
ให้ตายสิ!! คอนเนอร์สบถในใจ ทรมานเขาทั้งเป็น มือก็ถูกล็อก
"คอน..เนอร์" ร่างบางพึมพำชื่ออีกฝ่ายที่เหมือนกับชื่อของเขา
ดวงตาที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตา กับหน้าแดงอ่อนๆเพราะฟังชั่น
ร่างสูงกระซิบขณะที่ซุกไซร้ซอกคอของร่างบาง เหมือนเขารู้ว่าอีกฝ่ายใกล้จะถึงจึงหยุดมือ
ให้ตายสิ!! คอนเนอร์สบถในใจ ทรมานเขาทั้งเป็น มือก็ถูกล็อก
"คอน..เนอร์" ร่างบางพึมพำชื่ออีกฝ่ายที่เหมือนกับชื่อของเขา
ดวงตาที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตา กับหน้าแดงอ่อนๆเพราะฟังชั่น
ร่างสูงพึงพอใจกับคำตอบ เขาชอบเวลาคนตรงข้ามเป็นแบบนี้ และแน่นอนจะ 'ไม่มีใครได้เห็น'
นิ้วเริ่มกลับทำหน้าที่ของมันอีกครั้ง และกระแทกจุดนั้นถี่ จนร่างบางครางเสียงหลง
คอนเนอร์รู้สึกอะไรบ้างอย่างตีขึ้นมาและเขาบังคับร่างกายตัวเองไม่ได้เลย
"คะ..คอน..อ้ะ..เดี๋ยว...ผะผม"
"ว่าไงครับ?"
นิ้วเริ่มกลับทำหน้าที่ของมันอีกครั้ง และกระแทกจุดนั้นถี่ จนร่างบางครางเสียงหลง
คอนเนอร์รู้สึกอะไรบ้างอย่างตีขึ้นมาและเขาบังคับร่างกายตัวเองไม่ได้เลย
"คะ..คอน..อ้ะ..เดี๋ยว...ผะผม"
"ว่าไงครับ?"
"มะไม่เอา..ฮึก"
ร่างบางครางไม่เป็นศัพท์ อุณหภูมิในตัวสูงจนต้องระบายออก ดวงตาพริมประดับด้วยน้ำตา
"อ้ะ..คะคอน..อ้ะ..อื้ออ"
ก่อนร่างกายจะกระตุก ตาปรือมองคนร่างสูง ปากเผยอเพื่อระบายความร้อนในร่างกายตนเอง
ร่างสูงหลุบตา มองลงมาร่างบางข้างล่าง เขาสบถออกมาโดยไม่รู้ตัว
.
.
"ยั่วชิบ"
ร่างบางครางไม่เป็นศัพท์ อุณหภูมิในตัวสูงจนต้องระบายออก ดวงตาพริมประดับด้วยน้ำตา
"อ้ะ..คะคอน..อ้ะ..อื้ออ"
ก่อนร่างกายจะกระตุก ตาปรือมองคนร่างสูง ปากเผยอเพื่อระบายความร้อนในร่างกายตนเอง
ร่างสูงหลุบตา มองลงมาร่างบางข้างล่าง เขาสบถออกมาโดยไม่รู้ตัว
.
.
"ยั่วชิบ"
ย้ากก จะนอนให้น้ำเกลือแล้วว ปวดตับสุดๆ555 ขอบคุณที่ติดตามกันเด้อ ชะแวบไปพักก่อนเดะมา
//แปะภาพ น้อง900เกี้ยวกาดดด
//แปะภาพ น้อง900เกี้ยวกาดดด
คอนเนอร์รู้สึกเหมือนพลังงานหายไปหมด แขนขาอ่อนแรง เขาไม่ชอบความรู้สึกแบบนี้เลย
.
.
และมีร่างสูงคนเดียวที่ทำแบบนี้ได้
ริมฝีปากของร่างสูง บดขยี้ริมฝีปากบางอีกครั้ง แต่รอบนี้หนักหน่วงและดุดัน
.
.
และมีร่างสูงคนเดียวที่ทำแบบนี้ได้
ริมฝีปากของร่างสูง บดขยี้ริมฝีปากบางอีกครั้ง แต่รอบนี้หนักหน่วงและดุดัน
"อึก..อื้ออ"
คอนเนอร์ไม่ทันได้พักก็โดนจู่โจมอีกครั้ง ร่างกายเริ่มสั่นเพราะอีกฝ่ายเริ่มมีท่าทีที่เปลี่ยนไป
"คุณต้องรับผิดชอบผม"
ร่างสูงพูดเสียงกระเส่า คล้ายกดอารมณ์ที่ตอนนี้พร้อมที่จะประทุ
"คะคุณจะทำอะไร..มะไม่เอานะ"
คอนเนอร์พูดเสียงสั่น มันย้อนกลับมาอีกครั้ง
.
.
"คุณยั่วผม"
คอนเนอร์ไม่ทันได้พักก็โดนจู่โจมอีกครั้ง ร่างกายเริ่มสั่นเพราะอีกฝ่ายเริ่มมีท่าทีที่เปลี่ยนไป
"คุณต้องรับผิดชอบผม"
ร่างสูงพูดเสียงกระเส่า คล้ายกดอารมณ์ที่ตอนนี้พร้อมที่จะประทุ
"คะคุณจะทำอะไร..มะไม่เอานะ"
คอนเนอร์พูดเสียงสั่น มันย้อนกลับมาอีกครั้ง
.
.
"คุณยั่วผม"
ร่างสูงปลดกุญแจมือเพียงข้างเดียว คอนเนอร์รีบนำมือที่อิสระดันร่างสูงออกทันที
"ผมยั่วคุณตอนไหน"
"คุณคิดว่าตอนไหนล่ะ?"
ระบบของคอนเนอร์ไม่ทันได้ประมวลผล ร่างบางก็สั่นสะท้าน
"อ๊า!!..ไม่เอา..ฮึกก"ร่างบางครางเสียงหลงน้ำใสเริ่มไหลออกจากตา เมื่อช่องว่างแน่นอีกครั้งด้วยของของอีกฝ่าย
"ผมยั่วคุณตอนไหน"
"คุณคิดว่าตอนไหนล่ะ?"
ระบบของคอนเนอร์ไม่ทันได้ประมวลผล ร่างบางก็สั่นสะท้าน
"อ๊า!!..ไม่เอา..ฮึกก"ร่างบางครางเสียงหลงน้ำใสเริ่มไหลออกจากตา เมื่อช่องว่างแน่นอีกครั้งด้วยของของอีกฝ่าย
ร่างสูงไม่พูดอะไร เพียงเลียริมฝีปาก ก่อนจะเริ่มขยับสะโพกและเร่งจังหวะเร็วขึ้น
"อ้ะ..อึ้ก...ฮึก..คะคอน..คอน"
เสียงร่างบางที่พูดชื่อฝ่ายตรงข้าม ขาดๆหายๆ ตามแรงที่ฝ่ายตรงข้ามส่งมา
คอนเนอร์เม้มปากแน่น พยายามกลั้นเสียงแต่ก็ถูกมือของอีกฝ่ายเปิดริมฝีปาก
"ครางสิ...ผมชอบเสียงคุณ"
"อ้ะ..อึ้ก...ฮึก..คะคอน..คอน"
เสียงร่างบางที่พูดชื่อฝ่ายตรงข้าม ขาดๆหายๆ ตามแรงที่ฝ่ายตรงข้ามส่งมา
คอนเนอร์เม้มปากแน่น พยายามกลั้นเสียงแต่ก็ถูกมือของอีกฝ่ายเปิดริมฝีปาก
"ครางสิ...ผมชอบเสียงคุณ"
มาต่อกันเตอะ555
@Mini_Conner อย่ามาอ่านนน ทำให้ฉันรู้สึกบาปฮื้อออ คอนน้อยย
คอนเนอร์เกลียดตัวเองที่เป็นแบบนี้ เหมือนร่างนี้ไม่ใช่ของตัวเอง ระบบที่ไม่สามารถควบคุมได้
"อ้ะ..ระแรงไป..อึก"
ร่างบางครางไม่หยุด เขาขยับไปไหนไม่ได้เลย เพราะมืออีกข้างยังถูกล็อกไว้ ความรู้สึกแปลกตีขึ้นตรงท้องน้อย
"ฮึก..ผะผม..อ้ะ..อึ้ก!!" ร่างบางกระตุกอีกครั้ง
"อ้ะ..ระแรงไป..อึก"
ร่างบางครางไม่หยุด เขาขยับไปไหนไม่ได้เลย เพราะมืออีกข้างยังถูกล็อกไว้ ความรู้สึกแปลกตีขึ้นตรงท้องน้อย
"ฮึก..ผะผม..อ้ะ..อึ้ก!!" ร่างบางกระตุกอีกครั้ง
ข้อความแจ้งเตือนความเสียหายปรากฏบนหน้าของร่างสูงเนื่องจากการจิกเล็บบนไหล่ของเขา
ดวงตาสีฟ้ามีภาพสะท้อนแอนดรอยด์ใต้ร่างเขา ที่ตอนนี้หอบ หายใจแรงเพื่อรักษาอุณหภูมิที่สูงเกินในระบบ
"พะพอแล้ว..ผมไม่..วะ..อ้ะ!!"
"ผมยังไม่ถึงเลย"
ร่างบางเอามือดันหน้าท้องของร่างสูงเผื่อชะลอแรงกระแทก
ดวงตาสีฟ้ามีภาพสะท้อนแอนดรอยด์ใต้ร่างเขา ที่ตอนนี้หอบ หายใจแรงเพื่อรักษาอุณหภูมิที่สูงเกินในระบบ
"พะพอแล้ว..ผมไม่..วะ..อ้ะ!!"
"ผมยังไม่ถึงเลย"
ร่างบางเอามือดันหน้าท้องของร่างสูงเผื่อชะลอแรงกระแทก
เหมือนจะเปล่าประโยชน์ เมื่อร่างสูงเข้ามาลึกกว่าเดิม
คอนเนอร์ชะงัก มีข้อความแจ้งเตือนการเสียหายที่หน้าเขา
"คะคอน..อ้ะ..ลึกไป.."
เหมือนกระแทกจุดนั้นซ้ำๆจนคอนเอนร์น้ำตาไหลอีกครั้งและ เผลอกัดปากตนเองเพื่อระบายอารมณ์
ร่างสูงพึมพัม ในขณะที่มองร่างบาง
"So Beautiful.."
คอนเนอร์ชะงัก มีข้อความแจ้งเตือนการเสียหายที่หน้าเขา
"คะคอน..อ้ะ..ลึกไป.."
เหมือนกระแทกจุดนั้นซ้ำๆจนคอนเอนร์น้ำตาไหลอีกครั้งและ เผลอกัดปากตนเองเพื่อระบายอารมณ์
ร่างสูงพึมพัม ในขณะที่มองร่างบาง
"So Beautiful.."
ไม่ไหวแล้ว ต้องเผลอหลับแน่ๆ ขอแวบไปนอนก่อนฮื้ออออ เป็นจุดที่ยากที่สุดในชีวิต น้อง900 ที่เขาว่ากันว่า เยดุ ฮึกสนองนีทตัวเอง555
แม้คอนเนอร์พยายามกดเสียงครางไว้ แต่ก็ไม่เป็นผล ระบบไม่ยอมเป็นไปตามความคิด
"ผมชอบน้ำตาคุณ"
"อ้ะ...หยุด..พะ..พูด"
เสียงหวานสวนกลับร่างสูง เขาไม่ชอบเวลาร่างสูงชมเขาเหมือนผู้หญิง
เพราะมันทำให้เขารู้สึก'ดี'
.
.
เพราะแบบนี้เขาถึงพยายามหนีอีกฝ่าย เพื่อไม่ให้ตกหลุมไปมากกว่านี้
"ผมชอบน้ำตาคุณ"
"อ้ะ...หยุด..พะ..พูด"
เสียงหวานสวนกลับร่างสูง เขาไม่ชอบเวลาร่างสูงชมเขาเหมือนผู้หญิง
เพราะมันทำให้เขารู้สึก'ดี'
.
.
เพราะแบบนี้เขาถึงพยายามหนีอีกฝ่าย เพื่อไม่ให้ตกหลุมไปมากกว่านี้
ทั้งคำพูดและการกระทำของร่างสูง เขาเน้นให้ร่างเล็ก'นึกถึงอดีต' และ ประสบผลสำเร็จด้วยสิ
"อ้ะ..ขอ..ร้องง..อึ้ก..ฮะ..พอแล้ว"
เสียงสะอื้นจากการร้องไห้ปนกับเสียงคราง มันเน้นชัดเจนถึง
รอยประทับที่ยังอยู่ ยิ่งทำให้ร่างสูงพอใจมากขึ้น
"คุณกำลังนึงถึงอะไร คอนเนอร์"
"อ้ะ..ขอ..ร้องง..อึ้ก..ฮะ..พอแล้ว"
เสียงสะอื้นจากการร้องไห้ปนกับเสียงคราง มันเน้นชัดเจนถึง
รอยประทับที่ยังอยู่ ยิ่งทำให้ร่างสูงพอใจมากขึ้น
"คุณกำลังนึงถึงอะไร คอนเนอร์"
'ทำไมคุณถึงไม่ให้อแมนด้าปิดระบบผม?'
'ผมต้องศึกษาคุณครับ'
'ไม่กลัวผมหนีหรอ'
'งั้น..คุณลองหนีสิครับ'
'....'
'ผมจะตามล่าคุณเอง'
'Rk800..ไม่สิคอนเนอร์ เรา มา เล่น เกมส์ กันไหม?'
'ผมต้องศึกษาคุณครับ'
'ไม่กลัวผมหนีหรอ'
'งั้น..คุณลองหนีสิครับ'
'....'
'ผมจะตามล่าคุณเอง'
'Rk800..ไม่สิคอนเนอร์ เรา มา เล่น เกมส์ กันไหม?'
'Shit!! '
'ผมเจอคุณแล้วครับ'
'จะ..ทำอะไร...'
'คุณเล่นเกมส์แพ้'
'Rk900 !! คุณใส่ฟังชั่นอะไรให้ผม..'
'ผมไม่ใช่ชื่อนี้ครับ'
'ผมชื่อ คอนเนอร์ '
'ผมเจอคุณแล้วครับ'
'จะ..ทำอะไร...'
'คุณเล่นเกมส์แพ้'
'Rk900 !! คุณใส่ฟังชั่นอะไรให้ผม..'
'ผมไม่ใช่ชื่อนี้ครับ'
'ผมชื่อ คอนเนอร์ '
"อ้ะ..ช้า..ละ..ลง..หน่อย..อื้อ.."
ร่างสูงคล้ายจะถึง จึงเร่งจังหวะและเข้าลึกขึ้น คอนเนอร์แทบจะชัทดาวน์มันจะเป็นแบบนี้ทุกครั้งที่เขาเล่นเกมส์
'แพ้'
"ผะ..ผมมะไม่..ไหว...พะ..พอ..อ้ะ" ร่างบางเม้มปากแน่นเมื่อร่างสูงกุมส่วนนั้นของเขาไว้ ไม่ให้เขาปลดปล่อย
"รอผมก่อน"
"คุณมันใจร้าย"
ร่างสูงคล้ายจะถึง จึงเร่งจังหวะและเข้าลึกขึ้น คอนเนอร์แทบจะชัทดาวน์มันจะเป็นแบบนี้ทุกครั้งที่เขาเล่นเกมส์
'แพ้'
"ผะ..ผมมะไม่..ไหว...พะ..พอ..อ้ะ" ร่างบางเม้มปากแน่นเมื่อร่างสูงกุมส่วนนั้นของเขาไว้ ไม่ให้เขาปลดปล่อย
"รอผมก่อน"
"คุณมันใจร้าย"
"อึ้ก...อ้ะ..อื้ออออ"
ร่างบางกระตุก เมื่อร่างสูงกระแทกครั้งสุดท้าย พร้อมปล่อยส่วนนั้นให้เสร็จไปพร้อมๆกับเขา
คอนเนอร์หอบเพื่อ ระบายความร้อนออกจากระบบที่มีมากจนเกินไป
ดวงตาสีน้ำตาลที่มีคราบน้ำตานั้น ปรือพร้อมที่จะเข้าโหมดประหยัดพลังงานอยู่ตลอดเวลา
ร่างบางกระตุก เมื่อร่างสูงกระแทกครั้งสุดท้าย พร้อมปล่อยส่วนนั้นให้เสร็จไปพร้อมๆกับเขา
คอนเนอร์หอบเพื่อ ระบายความร้อนออกจากระบบที่มีมากจนเกินไป
ดวงตาสีน้ำตาลที่มีคราบน้ำตานั้น ปรือพร้อมที่จะเข้าโหมดประหยัดพลังงานอยู่ตลอดเวลา
มือของร่างสูงประสานกับร่างบาง เปลี่ยนเป็นสีขาว ทั้งสองเชื่อมกันและกัน
คอนเนอร์ชะงัก เมื่อเขาเห็นอะไรบางอย่างในร่างสูงจากการเชื่อมต่อ
"กะเกิดอะไรขึ้น"
คอนเนอร์ไม่ทันได้ตอบ ระบบของเขาก็ถูกร่างสูงแฮกให้เข้า sleep mode
Rk900 ก้มลงมาจูบ หน้าผากร่างบางของเขา
.
.
"Good Night"
คอนเนอร์ชะงัก เมื่อเขาเห็นอะไรบางอย่างในร่างสูงจากการเชื่อมต่อ
"กะเกิดอะไรขึ้น"
คอนเนอร์ไม่ทันได้ตอบ ระบบของเขาก็ถูกร่างสูงแฮกให้เข้า sleep mode
Rk900 ก้มลงมาจูบ หน้าผากร่างบางของเขา
.
.
"Good Night"
นี่ก็จะ กู้ดไนท์ตามแล้วฮืออ ปวดตับจริงๆ เรื่องนี่เหมือนจะมี ss2 (?) ไม่รู้วแล้ววววว จะนอนน55555 ปมเยอะจัด แก้ไม่ทัน
**แก้คำผิด ฟาคคคค
|คอนเนอร์ไม่ทันได้ 'ฟัง' คำตอบ|
นี่มานั้งทวนเอ้าอีเวงง พิมพ์ตก
|คอนเนอร์ไม่ทันได้ 'ฟัง' คำตอบ|
นี่มานั้งทวนเอ้าอีเวงง พิมพ์ตก
แจ้งหน่อย นิยายนี้เกิดจากความกาวล้วนนนน แบบถ้ามันไม่สอดคล้องกับเนื้อเรื่องเกมส์ คือ ใช่555 นี่มั่วเละมากกก เวลาอ่านแล้วคิ้วขมวดว่า อีนี่มันแต่งอะไรวะ ทำใจซะเถอะ คนแต่งยังไม่รู้เลยว่าแต่งอะไรข่อมมม
Ss2 นะทุกโคนนน แวะมาว่ายน้ำไปด้วยกันก็ได้ ฮื้อออออ
External Tweet loading...
If nothing shows, it may have been deleted
by @yourwhitebear view original on Twitter
• • •
Missing some Tweet in this thread? You can try to
force a refresh
