Thread by @AfRm_JJ

#concon #900x800

" ไปไหนของพวกมันแล้ววะ หาให้ทั่วดิ้ "

" ไม่เจอเลยครับหัวหน้า "

" RK900... "

" ชู่ว...เงียบๆสิครับรุ่นพี่ "

ก่อนหน้านั้น2ชม.

แฮงค์ เขา และRK900มาทำภารกิจตามปกติ แต่เหมือนจะโชคร้าย เจอพวกที่ไม่ประสงค์ดี ลอบยิงซะก่อน เหมือนพวกที่ยิงจะเป็นพวกที่เกลียดแอนดรอยด์เสียด้วย เป้าหมาย เลยกลายเป็นตัวเขาและRK900ที่กำลังหนีหัวซุกหัวซุนอยู่นี่

เขาเป็นคนบอกเองว่าให้แฮงค์ รีบไปสถานีตำรวจดีทรอย แล้วเขากับRK900จะถ่วงเวลาพวกนี้เอง เพราะพวกนี้คือพวกที่ตำรวจต้องการตัว แต่ก็จับไม่ได้สักที

ระหว่างถ่วงเวลาก็ไม่มีอะไรมาก ก็หลบวิถีกระสุนได้ปกติ เพราะพวกเขาคือแอนดรอยด์ แต่พวกเขาประมาทไป...

ปัง!!!

" อึก!! "

มันไม่ได้มีแค่ตรงหน้าพวกเขา อยู่ๆกระสุนก็เล็งมาจากด้านหลังรอโอกาสประจวบเหมาะ รอพวกเขาประมาทจึงยิง...

และแน่นอน...คิดว่าใครจะโดนยิงล่ะ?

" รุ่นพี่ เป็นอะไรมั้ยครับ! " คอนเนอร์RK900รีบมาประคองคอนเนอร์RK800ที่เซจนทำท่าจะล้มลงไป

ปัง! ปัง! ปัง!

ไม่ใช่แค่นัดเดียว เมื่อโดนหุ่นหนึ่งตัวแล้ว คิดว่าอีกตัวจะรอดหรอ?

ไม่มีทาง

แต่ไม่ใช่กับหุ่นตรงหน้าเขานี่

"..."คอนเนอร์RK900ที่อุ้มคอนเนอร์RK800ในท่าอุ้มเจ้าสาวหลบกระสุนปืนทุกนัดด้วยความรวดเร็ว ก่อนจะวิ่งหลบซิกแซกไปในสถานที่ต่างๆของดีทรอยจนมาถึงตึกร้างแห่งหนึ่ง

" อยู่ตรงนี้และ...เงียบๆนะครับ ผมจะไปทำที่กำบัง "

" แต่ว่า...ผมไม่เป็นอะไรแล้วนะครับ " คอนเนอร์RK800พยายามลุกยืนเพื่อเป็นการยืนยันว่าเขาไม่เป็นอะไรจริงๆ

" เฮ้อ...มาก็ได้ครับ "

5นาทีต่อมา

"แค่นี้น่าจะพอเนีย..."

ตึง!

" พวกมันต้องอยู่ในนี้แน่ๆ ค้นกำลังตามหาให้ทั่ว! "

" RK900.. " คอนเนอร์RK800ทำท่าจะพูดอะไรบางอย่างแต่ก็โดนปิดปากไปเสียก่อน

" ชู่ว...เงียบๆสิครับรุ่นพี่ " คอนเนอร์RK900ใช้นิ้วทำท่าปิดปากเหมือนมนุษย์ คอนเนอร์RK800ถึงกับขมวดคิ้ว แต่ก็ไม่ได้ถามสิ่งที่อยากถามออกไป

' นี่RK900ยังไม่ใช่ดีเวี่ยนจริงๆใช่มั้ย ' คอนเนอร์RK800คิด

" มันอยู่ตรงนี้!! " ลูกน้องคนหนึ่งเจอพวกเขาที่กำลังนั่งคุยกัน คอนเนอร์RK900จึงทำให้มนุษย์คนนั้นสลบก่อนจะแย่งปืนมาจากลูกน้องของมนุษย์คนนั้น

" เกือบไปซะแล้วนะครับ... "

ปัง!

ลูกปืนนัดแรกเฉียดแก้มคอนเนอร์RK900ถากๆแต่ก็ลึกพอที่จะทำให้เลือดสีฟ้าไหลออกมาจากแก้มได้

" ผมจัดการเอง " คอนเนอร์RK900ลุกขึ้นก่อนจะปาดเลือดสีฟ้าที่แก้มออกก่อนจะออกจากที่ซ่อน แล้วบุกทะลวงเข้าไปในดงมนุษย์ที่ประสงค์ร้ายต่อพวกเขาทันที

ปัง! เปรี้ยง ตุ้บ ปัง!

เสียงลูกปืนสลับเสียงกระแทก คอนเนอร์RK800ที่นั่งหลบอยู่ ทำได้แค่ภาวนาให้รุ่นน้องของเขารอดกลับมาก็เท่านั้น

" ออกมาได้แล้วครับรุ่นพี่ " เสียงเรียบเย็นเอ่ยออกมาท่ามกลางร่างมนุษย์ที่กำลังสลบ คอนเนอร์RK800สะดุ้งกับเสียงก่อนจะค่อยๆชะเง้อออกมาจากที่ซ่อน

ก็พบว่า..

หุ่นที่ยืนท่ามกลางร่างมนุษย์นั้น

อาบไปด้วยเลือดสีฟ้าที่ไหลออกมาจากจุดต่างๆของร่างกาย

" RK900!! "

" เหมือนครั้งนี้...ผมจะเจ็บหนักกว่ารุ่นพี่อีกนะครับ " คอนเนอร์RK900ทรุดลงนั่งกับพื้นก่อนจะยิ้มออกมาบางๆ แต่เป็นรอยยิ้มที่คอนเนอร์RK800เห็นแล้ว ถึงกับใจเต้นไม่เป็นสํ่า

" ผมติดต่อแฮงค์ไปแล้ว และเขากำลังจะมาถึงแล้วครับ อดทนหน่อยนะครับRK900 " กอดรุ่นน้องแน่น

ความกลัว และความเครียด เริ่มถาโถมเข้ามาอีกครั้ง เพราะกลัวจะเสียรุ่นน้องไป ถึงจะมีตัวอื่นมาแทน แต่ก็ใช่ว่าจะเหมือนรุ่นน้องของเขา วงขมับเปลี่ยนเป็นสีแดงเข้มความเครียดพุ่งไปถึง70% และกำลังเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

" พี่ชาย "

" หะ เมื่อกี้คุณเรียกผมว่าอะไรนะ? "

" ผมเรียกคุณว่า พี่ชาย ครับ " คอนเนอร์RK900เริ่มเข้าสู่สถานะกำลังเตรียมตัวจะชัดดาวน์ตัวเอง

"อย่าเรียกผมแบบนั้น ได้โปรด ฮึก...อย่า ผมขอร้อง ผมไม่อยากเสียคุณไป ได้โปรด" คอนเนอร์RK800สะอึกสะอื้นหนัก และความเครียดกำลังจะพุ่งขึ้นไปถึง80% ถ้า100%เมื่อไหร่ จะเริ่มเข้าสู่ระบบทำลายตัวเอง

" ขอบคุณที่ยอมรับในตัวผมนะครับพี่ชาย...และอีกอย่าง " คอนเนอร์RK900ก้มลงกระซิบที่หูเนียนของผู้ที่เขาเลื่อนสถานะให้เป็นพี่ชายของเขา

" ผมน่ะ เป็นดีเวี่ยนตั้งนานแล้ว..."

" ?!!! "

" อีก3นาที จะเข้าสู่ระบบชัดดาวน์ตัวเอง " คอนเนอร์RK900พูดออกมาด้วยระบบอัติโนมัติที่จะต้องคอยรายงานตลอดว่าเขากำลังจะชัดดาวน์ตัวเองตอนไหน แต่ไม่ใช่กับอีกคน...

อีกคนที่ได้ยินน่ะ

ยิ่งฟังยิ่งบีบรัด ยิ่งฟังยิ่งทรมาน และเขาก็กำลังจะเข้าสู่ระบบทำลายตัวเองเช่นกัน

" แฮงค์ ช่วยผมด้วย "

ผมไม่ไหวแล้ว..

ผมไม่อยากเสียใครไปอีกแล้ว

แบบนี้มันก็มากพอแล้ว

ได้โปรด...

ครั้งนี้ครั้งสุดท้ายแล้ว

วูบ...

คอนเนอร์RK800ที่อยู่ๆก็โดนเปลี่ยนโหมดเป็นโหมดพลังงานแทน ตอนนี้สลบแล้วล้มลงไปอยู่ในอ้อมกอดของRK900เรียบร้อยแล้ว

" อึก... "

" เฮ้ย! คอนเนอร์นายอยู่ไหน "

" หมวดครับ... " คอนเนอร์RK900ที่พยายามเรียกแฮงค์ ที่เอากำลังเสริมมาถึงเรียบร้อยแล้ว แม้เขาจะกำลังชัดดาวน์ตัวเอง แต่แค่นี้ก็ไม่ทำให้เขายอมแพ้หรอกน่า

" หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะแก "

" !!! "

" แสบมากเลยนะเจ้าหุ่นกระป๋อง แก... " ลูกน้องที่คอนเนอร์RK900ทำให้สลบไปตื่นมาเอาปืนจ่อหัวของเขาไว้อยู่

รู้งี้ฆ่าทิ้งเสียดีกว่า...

" ถึงผมตายก็มีหุ่นตัวอื่นเข้ามาแทนที่อยู่ดีครับ " คอนเนอร์RK900ตอบทั้งที่ตัวเขากำลังจะโดนชัดดาวน์แต่ก็ยังพยายามกอดพี่ชายของเขาไว้แน่น

เพื่อรักษาชีวิตหุ่นในอ้อมกอดไว้

เขาจะไม่ยอม...

" ยิงผมเลยครับ เอาสิครับ " คอนเนอร์RK900ท้าทาย เพราะยังไงเขาก็ต้องตายอยู่แล้วนี่

ไม่มีอะไรจะเสียอีกแล้ว แค่เพื่อชีวิตในอ้อมกอดของเขารอด

" ดี ยอมตายแบบนี้ล่ะฉันล่ะชอบจริงๆ "

แกร๊ก

" อึก... "

ปัง!

" เอ๊ะ อึก! " ลืมตาขึ้นก่อนจะกุมขมับเพราะสายตาเริ่มพร่ามัวลงเรื่อยๆ เนื่องจากตัวของเขากำลังจะถูกปิดระบบหรือที่เรียกว่าชัดดาวน์นั่นเอง แต่เมื่อกี้...

คอนเนอร์RK900หันไปก่อนจะเห็นร่างมนุษย์ที่กำลังจะยิงเขาเมื่อกี้

ตายคาที่...

ลูกกระสุนยิงโดนกลางหน้าผากพอดี

หรือว่า...

" แก จะทำอะไรกับคอนเนอร์ ไอ้สารเลว " แฮงค์ที่มาได้ทันฉิวเฉียดเป็นคนยิงมนุษย์คนนั้นตายคาที่

" หมวดครับ... "

" แกเป็นยังไงบ้าง เอ๊ะ นี่มันเกิดอะไรขึ้น!? " แฮงค์ที่มาทีหลังถึงกับสับสน เพราะหุ่นตรงหน้าเขา ตัวหนึ่งเลือดสีฟ้าไหลอาบท่วมตัว กับอีกตัว สลบคาอกแถมยังมีรอยแผลที่ท้องอีกด้วย

" ผมปรับโหมดให้ตอนนี้ พี่ชายอยู่ในโหมดประหยัดพลังงานไปแล้วครับ ส่วนผม... "

" กำลังจะถูกชัดดาวน์ "

" เฮ้ย ว่ายังไงนะ!? แล้วนี่ฉันต้องทำยังไง " แฮงค์โวยวายหนัก

" มันสายไปแล้วครับ...เหลืออีกสองนาที ระบบจะทำการปิดชัดดาวน์ตัวเอง "

" Sh*t สองนาที!! "

#Hankcon

"ขอบคุณที่รับผมเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในบ้านอีกคนนะครับ ผู้หมวดแอนเดอร์สัน ผม ขอบคุณมาก..." รอยยิ้มสุดท้ายของคอนเนอร์RK900 เป็นรอยยิ้มที่มีความสุขและทุกข์ในเวลาเดียวกัน ทุกคนที่ต่างเห็นแบบนั้น ถึงจะไม่รู้เรื่องอะไรมาก ยังรู้สึกอึดอัด ทรมาน แทน แฮงค์ที่ได้ยินแบบนั้นถึงกับทำอะไรไม่ถูก

1เดือนต่อมา

ผ่านมาได้1เดือนแล้วที่คอนเนอร์RK900ได้ชัดดาวน์ตัวเองไป หลังจากที่คอนเนอร์RK800ตื่นขึ้นมาก็ร้องไห้อย่างหนัก จนแฮงค์ต้องออกมาปลอบตลอด ภารกิจก็ไม่ได้ทำ เพราะกลัวลูกบุญธรรมของเขาจะเครียดจนถึงระดับทำลายตัวเอง จนตอนนี้คอนเนอร์ ก็ยังทำใจยอมรับไม่ได้เท่าไหร่

ถึงจะทำใจออกมาทำภารกิจเป็นปกติได้แล้ว แต่ก็ยัง...

ทำใจไม่ได้

" นี่แกยังทำใจไม่ได้อีกหรอคอนเนอร์? " แฮงค์กอดอก ก่อนจะถามด้วยความเป็นห่วง

" อืม...ครับ "

" เฮ้อ...เอาเถอะ " ลูบหัวคอนเนอร์ด้วยความเอ็นดูก่อนจะยิ้มๆอะไรออกมา

" แฮงค์ คุณยิ้มอะไรน่ะครับ? "

" กว่าจะมานะแก ปล่อยให้ฉันปลอบคนเดียวอยู่ได้ สงสารคนแก่บ้างเถอะ "

" ??? " คอนเนอร์เอียงคอเล็กน้อยก่อนจะเหลือบไปเห็นเงาอะไรบางอย่าง

เงาที่คุ้นเคย..

แอ๊ด

แฮงค์เปิดประตูเบาๆ ก่อนจะพบร่างที่ทุกคนคิดว่าตายไปแล้ว ใช่..เขายังไม่ตาย

" RK900!? "

" สวัสดีครับพี่ชาย "

" คุณยังไม่ตาย!! " โผกอดรุ่นน้อง ก่อนนํ้าตาจะค่อยๆซึมออกมาจนไหลสองอาบแก้ม

" คุณยังไม่ตาย...คุณยังไม่ตาย "

" ครับ ผมยังไม่ตาย "

" นี่มันหมายความว่ายังไงครับแฮงค์!? "

" ก็ถามมันเองสิ ฉันไปดื่มเบียร์ดีกว่า... "

" โธ่ แฮงค์ครับ... "

" พี่ชาย "

" ครับ? "

" ให้ผมอธิบายมั้ย "

" ว่ามาเลยครับ! " คอนเนอร์RK800ถอยออกมาก่อนจะทำท่าตั้งใจฟัง คอนเนอร์RK900ยิ้มบางๆก่อนจะเริ่มอธิบาย

ย้อนกลับไปตอนนั้น

" แล้วฉันจะทำยังไงดีวะเนี่ย! " แฮงค์เริ่มโวยวายทำอะไรไม่ถูก เพราะไม่รู้จะเริ่มเคลียร์จากตรงไหนก่อนดี

" หมวด ให้ผมช่วยอะไรมั้ย? "

" โทรหาเซเบอร์ไลฟ์ด่วนๆ ถ้าไม่มาภายใน5นาที ฉันจะไปถล่มเซเบอร์ไลฟ์ทิ้งแน่ "

" ค-ครับ ผู้หมวดแอนเดอร์สัน! "

5นาทีต่อมา

" พวกเราเจ้าหน้าที่จากเซเบอร์ไลฟ์ครับ "

แกร๊ก

" รักษาเจ้าหุ่นพวกนั้น เดี๋ยวนี้ ไม่งั้นฉันเอาพวกแกตายแน่ " แฮงค์ว่าจบก่อนจะชักปืนออกมาจ่อขู่

" ร-รับทราบครับ... "

ใช้เวลาไม่นานนักก็รักษาRK800เสร็จ แต่RK900นี่สิ...

ชัดดาวน์ตัวเองไปแล้ว

" หุ่นต้นแบบรุ่นRK800คอนเนอร์ รักษาเรียบร้อยสมบูรณ์ครับ แต่อีกตัวนี่..."

" อีกตัวทำไม? " แฮงค์ยืนกอดอกรอฟังผลอย่างไม่สบอารมณ์นัก

" ชัดดาวน์ตัวเองไปแล้วครับ แล้วสภาพก็เสียหายหนัก "

"พวกเราคงต้องพาหุ่นตัวนี้กลับเซเบอร์ไลฟ์ครับ"

"จะทำอะไรก็ทำ เอาแค่มันฟื้นและยังมีความทรงจำของพวกฉันก็พอ"

" แต่ค่าใช้จ่ายจะสูงกว่าราคาปกติทั่วไปนะครับ เพราะหุ่นได้ชัดดาวน์ตัวเองไปแล้ว "

" เออ!! แบบไหนก็ได้รีบมาเถอะ "

" งั้น1เดือนต่อจากนี้ รอรับได้เลยครับ "

" ก็เป็นแบบนี้แหละครับ พี่ชาย "

" แบบนี้นี่เอง " โผกอดรุ่นน้องอย่างปลื้มปิติอีกครั้ง

" ดีใจที่กลับมานะ RK900 ดีใจจริงๆ" กอดก่อนจะถูไถกับไหล่ของรุ่นน้อง

" ผมก็ดีใจที่ได้เห็นหน้ารุ่นพี่อีกครั้งครับ " กอดพี่ชายกลับภาษามนุษย์คงเรียกว่าความโหยหาและคิดถึงสินะ

" เฮ้ยย อย่ามัวแต่ซึ้งกันให้มาก ทำกับข้าวให้ฉันหน่อยคอนเนอร์ " แฮงค์ที่เริ่มรำคาญกับสองหุ่นที่มัวแต่กอดกัน จะซึ้งกันอะไรนักหนา เดี๋ยวเขาก็ได้จับแยกกันอีกรอบหรอก

" ขอบคุณนะครับแฮงค์ จะรีบไปทำให้เดี๋ยวนี้แหละครับ! " คอนเนอร์RK800ตะโกนกลับ

แฮงค์ที่ได้ยินแบบนั้น หันกลับไปมองทั้งสองหุ่นก่อนที่เขาจะต้องอึ้ง

หุ่นสองตัวแม่มยิ้มพร้อมกัน แล้วดันยิ้มเหมือนกันด้วย

เขาแอบสบถในใจ ก่อนจะลอบยิ้มออกมา

' ไอ้พวกหุ่นบ้าเอ้ย '

[END]

External Tweet loading...
If nothing shows, it may have been deleted
by @BoConLui view original on Twitter

อันที่แล้วค่า

พึ่งเคยแต่งแบบนี้ เรียกดราม่าได้หรือเปล่านะ? ไม่ได้หรอกมั้ง ฮืออ เอาเป็นว่า แต่งแบบนี้ครั้งแรกค่ะ ขอบคุณทุกรีทุกไลค์ทุกติดตามมากๆนะคะ ขอบคุณค่ะ! ><