Thread by @NaritarAlisia

อกหักเฮิร์ทหนักจนโดดงานไปเมายับครั้งแรกของเกวิน
จบลงที่เขาจำอะไรไม่ได้เลยสักอย่างเดียว

#900gavin

ต่อมาจากตรงนู้นค่ะ

https://twitter.com/naritaralisia/status/1014092322965819393?s=21

คือ จำเชี่ยไรไม่ได้เลยสักอย่างจริงจัง

พอตื่นขึ้นมาบนเตียงนุ่มที่ห้องของตัวเองเกวินยังงงเลยว่าดื่มจริงหรือแค่ฝันไปเอง

แต่อาการเมาค้างบอกได้ดีว่าเมายับกลับมาจริงๆ

แต่กลับมาได้ยังไงวะ

งงว่ะ

จะบอกว่าเก่งเลยพาตัวเองกลับมาได้ก็เกินไปหน่อย ขนาดตัวเองยังไม่อยากเชื่อ

พอตื่นเต็มตาก็รู้สึกได้ว่าเขาไม่ได้อยู่คนเดียวในบ้านพักรูหนูนี่ เหมือนได้ยินเสียงเครื่องอบผ้า แต่ ให้ตายเถอะ กินเหล้าเยอะกว่าข้าวรวมกันในรอบสัปดาห์ จะเอาสติอะไรมาซักผ้าอบผ้าวะ

แต่ขโมยบ้านไหนจะย่องเข้าบ้านคนอื่นมาใช่เครื่องอบผ้าได้วะ

เดี๋ยวนะ

เกวินขอเวลาเลิกผ้าห่ม

ทำไมเขาอยู่ในชุดนอนลายอุ้งเท้าแมวสีชมพูแหววที่พี่เวรของเขายัดเยียดให้ตั้งแต่ปีมะโว้ได้วะ

เวรๆๆ เมื่อคืนเกิดบ้าอะไรขึ้นวะ

นี่เขาคงไม่ได้หิ้วใครก็ไม่รู้กลับมาฟัดกันที่บ้านใช่ไหม

จะด่าให้กลับไปเกิดใหม่ได้เลย ว่าชุดนอนดีๆ มีให้เลือกตั้งเยอะแยะ แม่งมาเลือกชุดบ้านี่

แอบเลิกกางเกงดูข้างใน แม้แต่ตัวข้างในมันก็เอาลายแมวให้เข้าชุด เป็นทาสแมวรึไงวะ!! ควรด่าพี่เวรหรือด่าไอ้คนที่มันเอามาใส่ให้เขาดีวะเนี่ย

ปวดหัว โดดงานอีกวันแม่งเลยละกัน

เกวินทิ้งตัวลงบนเตียง ช่างแม่งชุดนอน ปวดหัวโว้ย ปัญหาไว้ให้ไอ้เกวินในอนาคตแก้เอาเองละกัน ตอนนี้เกวินจะนอน

แต่นอนไม่หลับเพราะเสียงเครื่องอบผ้าแม่งดังสนั่นจนอยากจะซื้อเครื่องใหม่

“เอาไปตากที่หลังบ้านสิโว้ย เสียงมันดังหนวกหู”

ไม่รู้หรอกว่าไอ้ทาสแมวนั่นจะได้ยินไหม ขอแค่เกวินได้ตะโกนออกไป เป็นอันแฮปปี้

ซุกตัวลงใต้ผ้าห่มเตรียมนอน แต่ได้ยินเสียงกุกกักข้างนอกผ้าห่ม พอลอดหัวออกมาดูก็เห็นเป็นแก้วเครื่องดื่มร้อนๆ กับถ้วยซุปในถาดที่โต๊ะหัวเตียง

ถ้าไม่นับเรื่องรสนิยมชุดต้องขอยกย่องว่ามันบริการได้ดีมาก

แต่พอเหลือบไปเห็นเจ้าของมือ ก็ผุดลุกขึ้นนั่งทันที

เวร ปวดหัวหนักขึ้นไปอีก

ไอ้หุ่นนักสืบนั่น

คอนเนอร์!!

แล้วแม่งคอนเนอร์ไหนวะ เชี่ยแม่ง แยกไม่ออกโว้ย แล้วใครเขาอนุญาตให้เดินโทงเทงในบ็อกเซอร์แนบเนื้อตัวเดียวในบ้านคนอื่นวะ

แม่ม ซิกแพ็คอย่างแน่น พวกหุ่นแม่ง เชี่ย กล้ามขาก็มี น่าอิจฉาจังโว้ย

ไว้ว่างๆ ไปฟิตกล้ามบ้างก็แล้วกัน

แล้วนี่เกวินควรถามอะไรมันก่อนหลังดีวะ

“ดื่มนี่ก่อนครับจะได้ดีขึ้น”

มันถือวิสาสะประคองตัวเขาพิงกับหัวเตียง ก่อนหยิบแก้วในถาดมาให้

เอาเถอะ เขาเมาค้างอยู่หรอกเลยรับมาดื่มดีๆ

ใช่ว่าจะชอบที่มีคนมาดูแลหรอกนะ เหอะ!

ก็แค่ไม่อยากให้เป็นขยะอาหารจนส่งผลต่อสิ่งแวดล้อมหรอก

แต่พอน้ำสีประหลาดนั่นแตะลิ้น เกวินก็แทบเททิ้ง

เผ็ด!!! น้ำอะไรเนี่ย

“น้ำขิงครับ รสชาติอาจจะไม่ถูกปาก แต่ผมอยากให้คุณหายเมาค้าง”

ไม่รู้ว่าคอนเนอร์ตัวไหนมานั่วหงูวใส่เขา แต่อย่ามาทำแบบนี้

ไม่ยอมให้หรอกเว้ย

ไม่ใจอ่อนหรอก

ไม่มีทาง

“ไม่- -“

“นะครับ” อย่ามาช้อนตามองแบบนั้นสิวะ

“เพราะเมาค้างหรอกนะ”

ใช่ เพราะเมาค้างหรอก ไม่ใช่เพราะใจอ่อนกับท่าทางหมาหงอยเลยแม้แต่นิดเด

พอกลั้นใจยกขึ้นดื่มก็เห็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่มุมปาก

เออ กินละแม่งดีขึ้นจริงว่ะ เพราะตอนนี้เกวินรู้แล้วว่าไอ้ที่มานั่งหงูวนี่คือคอนเนอร์900 เขาจำได้ละว่าตามันคนละสีกัน

ไอ้หมอนี่ดูน่ากลัวกว่าด้วย เกวินอธิบายไม่ถูก เอาเป็นว่ามันคือสิ่งที่ได้จากการเป็นนักสืบ

มันต่างกัน

* นิดเดียว

นิดเดอะไรกัน ฮือออออ /เขินนนนนนน

ฝืนยกจนหมดแก้ว เกวินจะจำไว้ในหัวเลยว่า ใ้ช้การได้แต่รสชาติไม่ถูกปาก เอาไว้เมาหนักมากๆ ค่อยคิดถึงมัน

แลบลิ้นออกมาเพราะทนความเผ็ดร้อนมันไม่ไหว นี่มันไม่มีของอย่างอื่นที่กินแล้วแก้เมาค้างได้ดีกว่าไอ้นี่อีกแล้วหรอวะ นี่เขาไม่ได้ถูกมันแกล้งใช่ไหม

พอสติมาเกวินก็เตรียมรัวคำถามสอบสวน

และเกวินก็ถูกหยุดด้วยถ้วยซุปในถาดเดียวกันที่ยื่นมาทันที

โว้ยยยย อยากรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นเฟร้ยยย มันเกิดอะไรขึ้น ก็เขาหนีไปกินเหล้าคนเดียว แล้วไอ้บ้านี่มาจากไหน แถมเข้าบ้านเขามาได้อีกต่างหาก

เออ ไอ้ชุดนี่ด้วย

“ฉันไม่กิ- - -“

คอน9หงูวใส่

“ยอมแค่แก้วเดียวก็เกินพอแล้วโว้ย”

“แต่- - -ถ้าคุณท้องว่างจะไม่ดีต่อสุขภาพ”

เดี๋ยวนะ ทำไมเห็นว่ามันหูลู่หางตกได้วะ ไซเบอร์ไลฟ์ใส่ฟังก์ชันเพิ่มเติมหรือเขาเมาจนบ้าไปแล้ว เขาแค่กินเหล้า ไม่ได้พี้เรดไอซ์โว้ย

“ฉันไม่กิ- -“

ถ้วยที่ยื่นมาอย่างมุ่งมั่นในตอนแรกถูกดึงกลับไปหงอยๆ

เดี๋ยวนะ? เขาผิดหรอที่ยังไม่อยากกินตอนนี้

“ไม่เป็นไรครับ ผมเข้าใจแล้ว”

เกวินมองดูมันว่างถ้วยลงบนถาดหงอยๆ เดี๋ยวสิ เขาผิดจริงๆ หรอวะเนี่ย

หรือมันแค่เล่นละครดราม่าหลอกเขาวะ

ไม่หลงกลหรอกเว้ย ไม่ต้องมาคิดบีบน้ำตา ไม่ใจอ่อนเว้ย

ใช่ ไม่ใจอ่อนหรอกโว้ยยยยยย

“หิว”

ใช่ เกวินแค่หิว ไม่ได้ใจอ่อนอะไรเล๊ย ก็พอหายเมาค้างแล้วมันก็หิวนี่ ไม่ใช่ว่าสงสารท่าทางหงอยเป็นลูกหมาตัวโตอะไรนั่นเลยนะ ไม่มีซะหรอกที่คนอย่างเกวินจะใจอ่อนยอมกินทั้งๆ ที่ไม่อยากกินน่ะ

ไม่มีทาง!!!

“ยืนบื้ออยู่ได้ ก็บอกว่าหิวแล้วไง ไม่ได้ยินหรอวะ!?”

เกวินเสตาหลบหุ่นที่แม่งยืนยิ้มหล่ออยู่ข้างเตียง ไม่อยากมองแล้ว ไม่รู้จะเอาตาไปวางตรงไหนดี อกก็แน่น กล้ามก็สวย แอบเห็นแวบๆ ว่ามีฟังก์ชันพิเศษในบ็อกเซอร์ด้วย

หุ่นสืบสวนนะโว้ย ไม่ใช่เซ็กส์ดรอยด์ จำเป็นต้องเซ็กซี่ขนาดนี่เลยหรอวะ

อิจฉาโว้ย แม่ง

เพราะเกวินเสตาหลบ ถึงได้ไม่เห็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของRK900

ทั้งหมดก่อนหน้าน่ะ มันคือการแสดง

ต้องขอบคุณคอนเนอร์800 ที่ส่งรายงานให้ไซเบอร์ไลฟ์สม่ำเสมอ เขาถึงสามารถเลียนแบบท่าหงูวของอีกฝ่ายได้อย่างแนบเนียน

และขอบคุณแอลกอฮอล์ด้วยที่ทำให้เขาจับจุดคุณนักสืบเกวิน รี้ดได้

อ้อ ชุดนอนด้วย

คอนเนอร์แอบเปิดวิดีโอบันทึกภาพย้อนหลัง ในขณะที่ทำหน้าหงิม อ้อนขอป้อนซุปให้เกวิน

จริงอยู่ที่RK900 ถูกสร้างมาแข็งแรงกว่า ยืดหยุ่นกว่า และว่องไวกว่า แต่ไม่ได้ถูกสร้างมารับมือกับสถานการณ์แปลกประหลาด

เพราะตอนนั้นคอนเนอร์ไม่สามารถหาทางที่ดีที่สุดสำหรับเขาและเกวินได้ เขามีทางให้ตัดสินใจระหว่างหลบจากอ้วก ปล่อยให้คนเมาล้มไปกองบนพื้นนอนเล่นกับอ้วกตัวเอง หรือประคองต่อไป ยอมปล่อยให้อีกฝ่ายอ้วกลงบนตัวเขาเท่านั้น

ก็โปรแกรมเขาไม่ได้มีฟังก์ชันตีลังกาประคองคนเมาไปด้วยหลบอ้วกไปด้วยนี่นา

แน่นอนว่าระบบประมวลผลบอกว่า ทางที่ดีกว่าคือเขาหลบไปจากสถานการณ์นั้นซะ อย่างไรเสียนักสืบที่เมาหนักขนาดนั้นก็จำอะไรไม่ได้

เขาจะโกหก สร้างเรื่องใหม่จากอีกฝ่ายเมาจมกองอ้วกตัวเองให้กลายเป็นมีสัมพันธ์กันฉันชู้สาวเลยก็ยังได้ ตราบใดที่มันยังอยู่บนฐานความเป็นจริง

แต่สุดท้าย คอนเนอร์ก็ประคองเกวินไม่ยอมปล่อย แม้ว่าอีกฝ่ายจะอ้วกใส่เขาก็ตาม

เพราะเขาอยากเป็นที่พึ่งให้กับเกวิน

อยากประคับประคองอีกฝ่ายในเวลาที่ต้องการแม้จะไม่ร้องขอ

แต่ความคิดที่ว่าสร้างเรื่องโกหกนั่นก็ยังน่าสนใจนะ ต้องขอบคุณระบบประมวลผลในสมองจริงๆ

นั่นคือเหตุผลที่คอนเนอร์กลายมาเป็นชีเปลือยในบ้านของเกวิน ถึงแม้จะยังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะเล่าเรื่องจริงหรือเรื่องโกหก แต่คอนเนอร์ก็ทำลายหลักฐานบนเสื้อผ้าเขาไปแล้วในเครื่องซักผ้า

แน่นอนว่าเขามีฐานข้อมูลเกี่ยวกับที่อยู่ของเกวิน รี้ดตั้งแต่วินาทีที่รู้ว่าจะต้องทำงานร่วมกันแล้ว

แต่กุญแจนี่ค้นๆ จากในกระเป๋า

พอเข้ามาในบ้าน คอนเนอร์ก็สัมผัสได้ถึงความแปลกประหลาด

บ้านของชายโสดแน่นอนว่าก็ต้องมีรกบ้างอะไรบ้าง แต่เขาหมายถึงข้าวของเครื่องใช้ที่- - -ตรงข้ามกับบุคลิกเก้วกาดชนิดนรกกับสวรรค์

ถ้าไม่ใช่ว่าจริงๆ แล้วคุณนักสืบมีหัวใจรักเจ้าเหมียวแต่ไม่แสดงออก

ก็มีคนให้ของแล้วเจ้าตัวก็รับๆ มา

ทั้งรูปปั้นแมวที่มุมห้องนั่งเล่น หมอนรูปแมวบนโซฟา ลามมาถึงชุดนอนลายน่ารักที่ดูไม่เคยแตะต้องเลยสักครั้งที่แขวนในตู้เสื้อผ้า พอสแกนของเหล่านั้นแล้วก็ไม่เห็นลายนิ้วมือของเกวินอยู่เลย

ถ้าไม่ใช่มีคนเอามายัดให้ ก็ปกปิดคนอื่นขนาดหนักว่าเป็นทาสแมว

ระบบประมวลผลรายงานว่าเป็นไปได้ยากที่จะเป็นในแบบหลัง มีแค่2.14%เท่านั้น ที่จะเป็นไปได้ เพราะข้าวของเหล่านั้นไม่มีร่องรอยของการถูกโยกย้าย ราวกับว่าวางไว้เมื่อไหร่ก็ประดิษฐานอยู่ตรงนั้นมาตลอด แถมยังไร้ซึ่งรอยนิ้วมือของเกวิน รี้ดเลย เป็นไปได้ยากที่คนเราจะไม่ยอมแตะสัมผัสกับสิ่งที่ชอบ

ระบบวิเคราะห์อนุมานและการประมวลผลของเขาจึงบอกได้แค่ว่า เกวิน รี้ดมีแนวโน้มเป็นคนแสดงออกตรงข้ามกับความคิด ถึง 86.29%

เพราะถ้าเกวินก้าวร้าว เกรี้ยวกราดจริงอย่างที่แสดงออกให้เห็น เขาคงปาของพวกนี้ทิ้งไปนานแล้ว ไม่แน่อาจจะทำลายทิ้งก่อนด้วยซ้ำ แต่กลับปล่อยให้มันอยู่อย่างนั้น

แล้วยิ่งวิเคราะห์ร่วมกับคำบอกรักกับท่าทางที่แสดงออกต่อคอนเนอร์800 คอนเนอร์900 ยิ่งมั่นใจ

แม้ระบบประมวลผลจะยืนยันแน้วโน้มด้วยเลขเดิม

แต่คอนเนอร์จะขอขยับแนวโน้มนั้นเป็น 100% เอง

ก็เกวินคู่หูของเขาน่ารักขนาดนี้นี่นา

แต่ถ้าเกวินเป็นหนึ่งใน13.71%ที่ว่า

คอนเนอร์จะดัดนิสัยให้เอง

แต่คอนเนอร์กล้าเอาตัวเองเป็นประกันได้ว่า เขาไม่ต้องเหนื่อยเสียแรงดัดนิสัยอะไรนั่นหรอก

เพราะคำพูดของคุณนักสืบที่หลุดละเมอออกมาพร้อมน้ำตา

“ใครก็ได้ ช่วยเข้าใจฉันที”

คอนเนอร์ไม่มีเหตุผลด้วยซ้ำที่จะจูบซับที่หางตา

แต่การที่เขาทำทั้งๆ ที่ไม่มีเหตุผลเนี่ย

เขาเรียกว่าต้องการใช่ไหม?

“ครับ ผมจะพยายามทำความเข้าใจคุณเอง”

คอนเนอร์ไม่คิดจะเปลี่ยนไปเป็นคอนเนอร์ 800 เพื่อเข้าใกล้และทำความเข้าใจอีกฝ่ายได้ง่ายขึ้นหรอก อย่างไรเสียเขาก็คือคอนเนอร์ RK900

แต่ถ้าการ “หลอก” ด้วยลักษณะของ RK800 มันจะทำให้เขาเข้าใกล้ได้มากขึ้น

เขาก็ยินดี /ขยิบตา

ยังค่ะ ยังจะไปต่อตรงนู้นอีก ฮือออออออออออ สนุกกว่าปั่นงานก็ปั่นฟิคน้องเนี่ยแหละ

https://twitter.com/naritaralisia/status/1014516451816828928?s=21